“ถ้าเธอขัดคำสั่งฉันจะลงโทษยังไงดี ?”
“…” ฉันไม่กล้าแม้แต่จะพูดโต้ตอบ
“ปกติฉันไม่ชอบแสดงความเป็นเจ้าของถ้าสิ่งของชิ้นนั้นไม่มีค่า แต่ถ้าของชิ้นไหนที่ฉันหวงแหนฉันไม่ชอบแบ่งให้ใคร”
“…”
“ฉันถูกใจเธอ” ใบหน้าคมคายก้มลงมาใกล้ ๆ ก่อนที่ปลายจมูกโด่งจะแตะสัมผัสบริเวณพวงแก้มของฉัน
หัวใจดวงน้อยเริ่มเต้นรัวไม่เป็นจังหวะไม่รู้เพราะสาเหตุอะไร มันปกติที่หัวใจจะเต้นแรงเวลาอยู่ใกล้เขา แต่ครั้งนี้ทำไมถึงได้รู้สึกว่ามีอะไรมากกว่านั้น
กริ้ง~ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นความตกใจทำให้ฉันรีบผลักตัวออกจากคุณเพลิงแล้วกดรับสายมีนที่โทรมา
(เอยแกอยู่ไหน)
“ฉ… ฉันอยู่บนรถกับคุณเพลิงน่ะ เขามีงานด่วนขอโทษที่ไม่ได้บอกแกนะ มันกะทันหันจริง ๆ”
(รู้งี้ฉันไปกับแกด้วยก็ดี เซ็งเลยเนี่ย)
“ฝากขอโทษจัสมินกับจัสตินด้วยนะมีน”
(พอแกไม่อยู่จัสตินหงอยไปเลย ซึมเลยตอนนี้)
หมับ! โทรศัพท์ในมือของฉันถูกแย่งไปทั้งที่ยังคุยกับเพื่อนไม่จ
