บทที่ 18_1 จดหมายทางไกล

909 คำ

ตื่นเช้ามาหิรัญญิการ์ก็ไหว้วานขอให้ลุงชัยขี่ มอเตอร์ไซค์ของแกพาไปเอารถของตัวเองที่จอดทิ้งไว้ที่หน้าร้านหมูกระทะเมื่อคืน เมื่อกลับมาถึงบ้านกำลังจะเดินขึ้นบันไดบ้านไม้ทรงไทย สายตาก็ปะทะกับร่างสูงของหนุ่มลูกครึ่งยืนพิงประตูอยู่ด้านบน “รัญไปไหนมา” อเล็กซ์ฉีกยิ้มแป้นเอ่ยถามพี่สาวเหมือนกับว่าเมื่อวานไม่มีอะไรเกิดขึ้น หิรัญญิการ์เดินขึ้นบันได ผ่านหน้าน้องชายเข้ามาในบ้าน โดยไม่ยอมพูดกับเขาเหมือนเคย อเล็กซ์ระบายลมหายใจ สาวเท้ายาวไปดักหน้าพี่สาว “รัญทำแผลให้เร็กซ์หน่อยสิ เร็กซ์ทำไม่เป็น ปกติมัมทำให้ตลอด” คนถูกร้องขอกลอกลูกตาไปมา แต่พอจับจ้องไปที่มุมปากช้ำเขียวแล้วใจอ่อน “ไปเอาอุปกรณ์มา เดี๋ยวทำให้ก็ได้” อเล็กซ์ดีใจจนแทบจะร้องไชโยลั่นบ้าน รีบวิ่งไปที่ห้องนอนเพื่อหยิบถุงยาที่คเชนทร์ซื้อให้เมื่อคืน หญิงสาวมองตามหลังน้องชายที่วิ่งบนบ้าน “ไอ้เร็กซ์อย่าวิ่งบนบ้าน เดี๋ยวยายก็ออกมาด่าหรอก”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม