Chapter 4

1009 คำ
เกรซ.... "คุณๆๆๆๆ ฮึกๆ คุณขาาาา" ฉันเดิมตามเขาต้อยๆ คือฉันมาที่นี่ซึ่งเขาบอกว่ามันคือดาว Karius แต่ก็นั้นแหละฉันไม่เชื่อง่ายๆจนกว่าจะได้พิสูจน์ด้วยตาของตัวเอง แต่ตอนนี้ฉันรู้จักแค่เขา จะให้ฉันไปอยู่กับใครฉันก็ไม่ไปหรอก ขนาดเมื่อกี้นะเขาจะระเบิดสมองฉันแหนะ ฮืออ ฉันกลัวจริงๆนะ "คุณ ฮืออออ" "ตามฉันมาทำไม" "ฮึกๆๆ ขะ..ขอไปอยู่ด้วยนะ" เขาเบิกตากว้างก่อนจะเบือนหน้าหนีไปอีกทางแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ "ไม่ได้ เธอเป็นเพศหญิง ฉันเป็นเพศชายจะอยู่ด้วยกันได้ก็ต่อเมื่อเข้าพิธีเท่านั้น" ฉันหรี่ตามองเขาอย่างสงสัย เข้าพิธีบ้าบออะไรอีกอ่ะ ก็แค่ขออยู่ที่บ้านด้วยเอง นอนคนละห้องต่างคนต่างอยู่มันจะเสียหายตรงไหน  "ฉันไม่ถือหรอกค่ะ คุณอย่าคิดอะไรมากสิ นะๆขออยู่ด้วยนะ" "ไม่ได้" "แล้วจะให้ฉันไปอยู่ที่ไหน ฮือออออ" ฉันทรุดลงกับพื้นก่อนจะบีบน้ำตาร้องไห้ออกมา ฉันค่อยหรี่ตามองเขาที่ตอนนี้ทำหน้านิ่งๆมองฉันเหมือนจะรำคาญมากๆ "ฮือออออ อะ..ไอ้คนใจร้ายยยย ทำไมถึงได้ทำกับผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งได้ลงคอ เอาเซ่ ทิ้งฉันเลย ทิ้งฉันให้เสือมันกินเลย ฮืออออ" ฉันดราม่าน้ำตาแตกก่อนจะหรี่ตาดูปฎิกริยาของเขา เขาทำหน้านิ่วคิ้วขมวดก่อนจะเอ่ยขึ้น "เสือคืออะไร" ฉันถึงกับพูดไม่ออกและไม่รู้จะดราม่าอะไรต่อดี นอกจากจะไม่มีความเห็นใจสงสารฉันแล้วเขายังมาถามอะไรแบบคนไม่มีสมองอีก เสือก็ไม่รู้จักให้ตายสิ "เสือก็เป็นสัตว์ที่ดุร้ายไง นายนี่โง่ชะมัด" "โง่ชะมัดคืออะไร" "โอ๊ยยยย ไม่มีสมองอ่ะ" "มีสิ ฉันมีสมองตรงนี้ ไม่อย่างนั้นคนบนดาวเราจะดำรงชีวิตอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีสมอง" ฉันถึงกับทรุดตัวลงกับพื้นก่อนจะร้องไห้ออกมาอย่างบัดซบที่สุดในชีวิต นี่ฉันมาอยู่ที่ไหน ทำไมต้องมาเจอคนสติไม่ดีด้วย ฮือออออ "เธอเป็นอะไร" "ฉันอยากตาย ฮือออออ ฉันอยากตายยยย " ฉันเดินตามเขามาถึงสถานที่ไหนสักที่หนึ่งด้วยความจำเป็นเพราะฉันไม่มีที่ไป ฮือออ มันเป็นตึกหรูที่มีหลายชั้น เขาพาฉันมาถึงที่ห้องๆหนึ่งก่อนจะเปิดประตูเข้าไปข้างใน วู้ววววว เหมือนคอนโดหรูมากกว่าห้าดาวอ่ะ "ที่นี่ที่ไหนอ่ะ" "ฐานทัพของดาว Karius" อ่ออออ ฉันต้องเชื่อเขาใช่ป่ะตอนนี้ มันมีอะไรให้หน้าตกใจกว่านี้มั้ย ตกใจแรกเขาบอกว่าที่นี่คือดาว Karius ตกใจที่สอง เกิดมาไม่เคยได้ยินมาก่อนในชีวิตและไม่คิดว่ามันจะมี ตกใจที่สามคือมันเหมือนกับโลกเลยอ่ะ แต่แค่ภาษาที่ใช้มันเป็นภาษาอังกฤษคือเหมือนโลกมากจริงๆ  "เอ่อ ว่าแต่คุณชื่ออะไรนะ" "หมายถึงชื่อเรียก" "อือ ชื่อเรียกนั้นแหละ" "ฉันท่านนายพลไบรอัน คนบนดาว Karius เรียกฉันว่าท่านนายพลไบรอัน" "อ่อ คุณไบรอัน" "ท่านนายพลไบรอัน เธอจะต้องเรียกให้เต็มๆ" ฉันเท้าสะเอวมองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ ทำไมจะต้องเรียกซะยาวขนาดนั้นอ่ะ มันก็แค่เรียกว่าคุณไบรอันก็พอมั้ย  "ไม่อ่ะมันยาว เกรซจะเรียกว่าคุณไบรอัน จบนะ กริ๊ดดด ที่นี่สวยน่านอนมากเลย" ฉันกระโดดใส่โซฟาห้องของเขาแล้วกรีดร้องออกมา คิดดูสิถ้าฉันเดินไปเรื่อยไปไม่ตามเขามา ฉันคงจะตกระกำลำบากแน่ๆ "เธอจะอยู่ที่นี่ไม่ได้นะ ที่นี่เป็นฐานทัพของทหารดาว Karius เธอจะต้องหาที่อยู่ให้เร็วที่สุด และอีกอย่างเพศชายเพศหญิงจะไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้ ถ้าไม่อย่างนั้นจะถูกจับเข้าพิธีแล้วต้องนอนด้วยกัน" ฉันมองเขาอย่างงงๆ เห็นพูดหลายรอบแล้วนะไอ้เข้าพิธีอะไรเนี้ย ฉันเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้ เขาผงะถอยหลังก่อนจะกระแอมออกมาเบาๆ "อะแฮ่มมมม " "คุณไบรอัน คุณกลัวจะหวั่นไหวกับฉันเหรอ ถึงชอบไล่กันจัง ฉันรู้ว่าฉันสวยใครๆอยู่ใกล้ก็ต้องหวั่นไหวเป็นธรรมดาแหละ คิคิ" ฉันเอ่ยออกไปอย่างมั่นใจในหนังหน้าของตัวเองมาก ก็ฉันสวยจริงหรือจะมีใครเถียง  "หวั่นไหวคืออะไร" ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเซงๆ พูดกับเขาตอนนี้ก็ไม่รู้เรื่องหรอก อีกอย่างฉันปวดหัวหนักมากฉันอยากนอนพัก "ชั่งมันๆ ขอนอนก่อนนะ " "ตามสบายเถอะ ฉันจะต้องไปรายงานตัวที่ฐานบัญชาการ เธออยู่ที่ห้องของฉันไปก่อน" ฉันทำมือโอเคโอเค้ใส่เขา แต่ถูกเขามองเหมือนตัวประหลาด ฉันเบะปากใส่เขาก่อนจะมองไปทางอื่น "อย่ายุ่งกับของๆฉันนะ เข้าใจนะ" "อือรู้แล้ว ว่าแต่ฉันจะเอาชุดที่ไหนมาใส่อ่ะ คุณไบรอันมีให้ยืมมั้ย อย่าบอกนะว่าให้แก้ผ้าโต่งๆอ่ะ อร๊าย อายคนอื่นตาย" เขาทำหน้าเอือมใส่ฉันสุดๆก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆเหมือนกำลังสงบสติอารมณ์อยู่ "เพศหญิงดาวโลกสติย่ำแย่พูดไม่รู้ความ เอาเถอะฉันจะไม่ถือสาเอาความ หลังจากรายงานตัวจะกลับมาแล้วพาไปซื้อ" "กริ๊ดดด หมายถึงไปซื้อที่ห้างสรรพสินค้าใช่มะ" "คงประมาณนั้นมั่ง" "อร๊ายยย ไปๆ รีบๆมานะคะคุณไบรอัน อ่อ แล้วก็จ่ายให้ด้วยนะเกรซไม่มีเงิน"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม