"ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อย ฉันพาเธอมาทำงานไม่ได้พามาฆ่า" คนกำลังขับรถเหลือบมองคนนั่งเบาะซ้ายก็พูดขึ้นมา เธอเอาแต่ทำหน้าบูดไม่พอใจแถมยังไม่พูดไม่จาตั้งแต่ออกจากที่ทำงานตลอดทาง
"นายไม่เลือกคนอื่นมาทำด้วย ทำไมต้องเป็นฉัน"
"ฉันพอใจแบบนี้" คำตอบของเขาทำให้น้ำอิงหันขวับไปมอง
"แต่ฉันเกลียดขี้หน้านาย"
"หึ…เกลียดยังไงได้อย่างนั้น ไม่เคยได้ยินเหรอ?"
"ชิ…" น้ำอิงกอดอกแล้วเบือนหน้ามองอกไปนอกกระจกรถ เธอเบื่อจะคุยกับเขาแล้ว มีแต่จะกวนประสาทไม่ยอมหยุด
"เธอหิวไหม กินอะไรหรือยัง?"
"ไม่หิว รีบทำงานให้เสร็จ ฉันอยากกลับห้องแล้ว" เจโรมไม่ได้ฟังที่เธอพูดเลยสักนิด เขาหักเลี้ยวพวงมาลัยแล้วจอดรถข้างทางที่เป็นร้านอาหารง่าย ๆ แล้วดับรถ
"ดับรถทำไม?" น้ำอิงหันซ้ายแลขวา ในขณะที่เจโรมปลดเข็มขัดนิรภัยออกเรียบร้อย
"เธอไม่หิว แต่ฉันหิว ถ้าไม่ร้อนก็นั่งอยู่บนรถได้ฉันไม่ว่า" สิ้นเสียงทุ้มชายหนุ่มก็ปิดประตูใส่หน้าเ
