อุบัติเหตุ

1258 คำ
ฉันตื่นมาในช่วงเช้าของอีกวัน ก่อนที่จะค่อยๆ หยัดกายลุกขึ้นนั่งแล้วกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องของฉันดูสะอาดต่างจากเมื่อคืนลิปลับ พูดถึงเมื่อคืนแล้วหัวใจของฉันมันก็เต้นแรงแปลกๆ เมื่ออยู่ๆ ฉันกลับนึกถึงฝันนั้น ฝันแบบ 4D ของฉันที่มันวาบหวามแบบแปลกๆ ฉันกวาดสายตามองหาผู้ชายที่นั่งเมากับฉันเมื่อคืนแต่ก็ไม่เจอแล้ว สงสัยพี่เขมคงจะกลับไปแล้วก็ดีเหมือนกันถ้าฉันตื่นมาแล้วเจอหน้าพี่เขมก็ไม่รู้จะทำหน้ายังไงเหมือนกัน ถ้าเขารู้ว่าฉันพากายละเอียดของเขาไปปู้ยี่ปู้ยำ เขายังจะดูแลฉันดีอย่างนี้อยู่ไหม ฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดการกับตัวเองให้เรียบร้อย วันนี้เป็นวันหยุด และพี่ตั้มก็หายหัวไปเลย แต่จะว่าไปเมื่อคืนเหมือนโทรศัพท์ของฉันดังนะแต่ยังไม่ได้กดดูว่าใครกันที่กล้ามาขัดความฝันชวนสยิวของฉัน ฉันถอดชุดนอนกระโปรงสีขาวออกอย่างช้าๆ ทำให้ตอนนี้ร่างกายของฉันเปลือยเปล่าแต่หัวสมองกลับนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เมื่อวานฉันไม่ได้ใส่ชุดนี้นิ เอ๊ะ!! หรือว่าใส่ หรือฉันเมาแล้วลุกมาอาบน้ำ เมื่อคืนฉันลุกมาแล้วรอบหนึ่งแต่ก็ไม่ได้สังเกตตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว ฉันเริ่มเปลือยกายอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ที่สะท้อนเงาของฉันแต่แล้วเมื่อฉันเห็นร่างกายของตัวเองฉันก็ต้องเบิกตาโตขึ้นจนแทบจะกระเด็นหลุดออกมา "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!" ระ ... รอย รอยช้ำม่วงๆ นี้มันอะไรกัน ฉันโดนใครซ้อมมาเหรอทำไมถึงได้มีทั่วตัวขนาดนี้ ฉันใช้สายตาสำรวจร่างกายของตัวฉันเองเจ้ารอยม่วงๆ พวกนี้มันประทับอยู่แถวเนินอกและลำคอของฉัน ไม่เว้นแม้แต่ตามต้นแขนและลาดไหล่ หัวใจดวงน้อยๆ ของฉันมันเต้นราวกับกำลังดูหนังสยองขวัญอยู่ "ไอ้พี่เขม!!" "โอ้ยยยยย!! เสียงดังอยู่ได้คนจะนอน" เสียงทุ้มนุ่มของใครบางคนที่ฉันคุ้นเคยดังมาจากอีกด้านของห้องน้ำที่อยู่โนโซนของอ่างอาบน้ำ พะ ... พี่เขม พี่เขมกำลังแช่น้ำอย่างสบายใจ โดยที่ฉันกำลังยืนแก้ผ้าอยู่ตรงหน้าเขา สายตาของฉันมันกลับจับจ้องอยู่ที่ดวงหน้าคมสันของเขาที่มีหยดน้ำเกาะตามกรอบหน้า ไหล่ของเขากว้างจนฉันอยากจะเซเข้าไปซบเสียให้ได้ แต่แล้วเมื่อสติของฉันกลับมา ... "กะ ... กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!!!" สายตาดุดันของคนในอ่างจ้องมองมา ทางฉันอย่างไม่วางตาส่วนฉันน่ะเหรอก็ยืนกรี๊ดแข็งทื่อ แล้วรีบขวนขวายเอาผ้าเช็ดตัวมาคลุมร่างกาย อีตาบ้านี้ฉันคิดว่าเขากลับไปแล้วนะ "ขะ ... เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่" "ละ ... ทะ ... แล้วทำไมไม่ส่งเสียงให้พลอยรู้" "ไอ้พี่เขม ไอ้คนลามก ไอ้ผีทะเล ไอ้คนชั่ว" " ... " ผู้ชายที่นั่งตัวโตอยู่ในอ่างอาบน้ำ เขาหันหน้ามาทางฉันเพียงแค่นิดเดียวก่อนจะหันหน้ากลับไปแล้วนั่งหลับตาราวกับฉันเป็นธาตุอากาศ นะ ... นี่มันห้องฉันนะ ทำไมไอ้พี่เขมมันถึงทำอะไรอย่างกับเป็นห้องของตัวเอง ฉันพูดอะไรไม่ออกเอาแต่ยืนจับผ้าขนหนูที่ปิดส่วนด้านหน้าของร่างกายเอาไว้แล้วจ้องหน้าของเขาเพื่อกดดันให้เขารีบออกไป นี่ห้องของฉัน ห้องน้ำก็ของฉัน "จ้องขนาดนี้ จะมาแช่ด้วยกันเลยไหมล่ะ" พี่เขมก้มหน้าพูดกับฉันใบหูของเขาแดงแปลกๆ ราวกับกำลังจะข่มอะไรเอาไว้ ฉันยืนกำหมัดแน่นอยากจะเดินเข้าไปทุบๆ ไอ้ผู้ชายคนนี้ เขามีสิทธิ์อะไรมาใช้ห้องน้ำของฉันอย่างหน้าด้านๆ ขนาดพี่ตั้มแฟนฉันยังมีสิทธิ์เข้ามาได้แค่ที่ห้องนั่งเล่นตรงโซฟาเท่านั้น แต่แล้วฉันกลับนึกอะไรบางอย่างได้ ตอนนี้ผ้าขนหนูปิดร่างกายด้านหน้าของฉันแต่ด้านหลังของฉันมันเป็นกระจกบานใหญ่ แล้วที่พี่เขมก้มหน้าพูดกับฉัน นั่น มะ ... หมายความว่าเขาเห็นด้านหลังของฉันทั้งหมดรวมทั้งก้นของฉันด้วย "ไอ้พี่เขม!!!" ฉันรีบเอาผ้าขนหนูพันรอบตัวแล้วเดินตรงไปหาผู้ชายตรงหน้าด้วยความโมโห ก่อนจะยกมือขึ้นกางออกทั้งห้านิ้วเป้าหมายของฉันคือที่ใบหน้าหล่อๆ ของคนตรงนั้น แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น .... !! พรืด! ตู้มมม!! ฉันเหยียบกางเกงลิงของพี่เขมที่ถอดทิ้งเอาไว้จนลื่นและตกลงไปในอ่างกับเขาเรียบร้อยแล้ว พี่เขมสายตาดุดันเหมือนไม่พอใจที่ฉันลื่นล้มใส่เขาทำให้น้ำในอ่างกระเซ็นจนหัวของเขาเปียกแฉะ แต่ที่หน้าตกใจไปกว่านั้น พี่เขมทำหน้าเหมือนกำลังอดทนกับอะไรบางอย่างอยู่ และใช่ น้ำหนักมือของฉันมันทับไปที่เขมน้อยของเขาเต็มๆ "ยี้!!!" "ยี้อะไรเล่า จับเล่นเมื่อคืนไม่พอใจ ?" "จะ ... จับเล่น ?" "ติดใจ ?" นะ ... นี่มันอะไร เขาบอกว่าฉันจับของเขาเล่นจนติดใจ ฉันเนี่ยนะ จะไปจับของเขาเล่นได้ยังไงฉันยกมือของตัวเองขึ้นแล้วถูๆ กับลำตัวที่เปียกปอนด์ของฉัน และร่างฉันก็ถูกผู้ชายตรงหน้ายกขึ้นอย่างง่ายดายเข้าไปนั่งอยู่บนต้นขาแกร่งของเขา "พะ ... พี่เขม จะทำอะไรพลอย" ฉันเงยหน้ามองเขา แต่เมื่อฉันถูกดวงตาสีน้ำตาลเข้มจ้องกลับมาฉันก็ต้องเป็นฝ่ายรีบก้มหน้าหลบสายตาของเขาเสียเองเพราะอะไรก็ไม่รู้ หัวใจของฉันมันเต้นโครมครามราวกับจะหลุดออกมา ร่างกายของฉันอยู่ๆ ก็ร้อนผ่าวเหมือนมีใครเอาฉันไปย่างไฟอย่างไรอย่างนั้น พี่เขมพ่นลมหายใจออกมาถี่ๆ ใบหน้าของเขาเองก็แดงก่ำลามไปจนถึงใบหู สองมือของฉันวางทาบอยู่บนแผงอกแกร่งของเขาฉันเหมือนถูกแวมไพร์อย่างพี่เขมสะกดจิต น่าแปลก ทำไมฉันถึงไม่ดิ้นแต่บางอย่างกลับกำลังสั่นระริกราวกับตื่นเต้นและต้อนรับเขาในคราวเดียว "ถามเธอดีกว่าไหม เธอทำอะไรฉันไว้ แล้วจะรับผิดชอบฉันยังไง" เหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงลงกลางใจ ร่างกายอ่อนปวกเปียกไร้เรี่ยวแรง ฉันขืนใจเขาเหรอ แต่ฉันยังไม่เคยเรื่องอย่างว่ากับใครเลยนะ แม้แต่กับพี่ตั้มก็ไม่เคย ครั้งแรกมันต้องเจ็บไม่ใช่หรือไงแต่นี้ฉันกลับไม่รู้สึกเจ็บหรืออะไรเลย เพียงแค่รู้สึกวาบหวามตรงช่วงล่างก็เมื่อตอนนึกถึงฝันบ้าๆ นั้นกับมองหน้าของพี่เขมเท่านั้น "มะ ... ไม่จริง พี่พูดอะไร พลอยจะไปทำแบบนั้นกับพี่ได้ยังไง ในเมื่อกับพี่ตั้มพลอยก็ยังไม่เคย" "ก็แล้วแต่เธอจะคิด" ฉันเห็นพี่เขมยกยิ้มมุมปากก่อนเปล่งน้ำเสียงทุ้มนุ่มออกมา ฉันเมื่อได้สติก็รีบสะบัดตัวออกมาแล้ววิ่งออกมาจากตรงนั้นด้วยสภาพเปียกปอนด์ทันที "ให้ตายเถอะ ฉันข่มขืนพี่เขมเหรอเนี่ย ยัยพลอยเอ้ย"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม