“คุณบันลือติดธุระ แจ้งว่าไปด้วยไม่ได้ครับ”
“ธุระ?” เท่าที่คุยกันเมื่อเช้า อาบันลือบอกว่าวันนี้ว่างนี่นา
“พอดีว่าต้องดูแลหลานสาวน่ะครับ แม่เด็กติดงาน”
หลานสาว
น้องฟางหรือเปล่านะ
หลายครั้งที่บันลือพูดถึงหนูน้อยที่ชื่อฟาง พูดไปยิ้มไป ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเลขานุการหนุ่มใหญ่เอ็นดูหลานสาวต่างสายเลือดแค่ไหน
“คุณไปรอที่รถก่อนเลยคุณพิทักษ์ เดี๋ยวผมตามไป” ทั้งที่ควรก้าวขาไปยังด้านหน้าบริษัทเดินทางไปหามิสเตอร์โรเบิร์ต แต่สองเท้ากลับตรงไปยังลิฟต์ผู้บริหาร ผมโดยสารเจ้ากล่องสี่เหลี่ยมไปยังชั้นบนสุด ใช้เวลาไม่นานประตูลิฟต์ก็เลื่อนเปิดออก
ได้ยินแต่เรื่องที่ฟังจากอาบันลือ วันนี้จะได้เจอหน้ากันแล้วนะ
ก็ไม่รู้หรอกว่าทำไมผมถึงอยากเจอน้องฟางนัก หลานก็ไม่ใช่ รู้จักกันหรือก็ไม่ แต่จะเป็นเพราะเหตุผลอะไรก็ช่างเถอะ เอาเป็นว่าความต้องการของผมคืออยากเห็นหน้าน้องฟาง
ผมหยุดยืนอยู่หน้าห้องประชุม เคาะประตูสามครั้งก
