มั่นใจว่าตาไม่ฝาดแน่ ฉันที่หันไปเพราะได้ยินเสียงเปิดประตูจึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำแล้วแอบดูอยู่เงียบๆ จึงได้เห็นว่าธามเดินออกจากห้องพร้อมผู้หญิงที่แต่งตัวด้วยแบรนด์เนมตั้งแต่หัวจดเท้าบ่งบอกฐานะว่ามีอันจะกิน ซึ่งนั่นไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไร ที่ฉันตกใจก็เพราะผู้หญิงคนนั้นคือน้องกริ๊ง ผู้หญิงที่ธามกิ๊กกั๊กด้วยสมัยมหาวิทยาลัย
“เด็กนั่นเป็นใครกัน” กริ๊งไม่ได้มาคนเดียว ยังมีเด็กผู้หญิงอีกคนที่วัยไล่เลี่ยกับน้องฟาง ดูจากท่าทางแล้วคงไม่ใช่หลาน “ลูกเหรอ?”
เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักกางแขนออกก่อนที่ธามจะนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าจนความสูงของทั้งคู่เสมอกัน ธามกอดเด็กนั่น มองแล้วเหมือนพ่อกำลังกอดลูกไม่มีผิด
ทั้งที่เคยหวังให้ธามมีครอบครัว แต่ทำไมพอได้เห็นภาพนี้แล้วหัวใจถึงได้เจ็บนักล่ะเฟย์
ฉันมองภาพของทั้งสามก่อนเดินเข้าห้องน้ำ ปิดประตูลงกลอนแล้วหยิบสมาร์ตโฟนราคาแพงออกมา เปิดดูรูปถ่ายเด็กหญิงเปรมาเพื่อฮีลใจตัวเอง
