ค่าบัตรเครดิต
ค่าน้ำ
ค่าไฟ
ค่าโทรศัพท์
ที่สำคัญคือค่าใช้จ่ายลูก อีกไม่นานน้องฟางก็เข้าเรียนชั้นประถมศึกษาแล้ว แน่นอนว่าพนักงานกินเงินเดือนอย่างฉันไม่มีปัญญาส่งลูกเรียนโรงเรียนนานาชาติหรอก แต่ก็จะหาโรงเรียนที่ดีที่สุดเท่าที่ความสามารถและกำลังของแม่คนนี้จะทำได้ ซึ่งก็มองไว้หลายโรงเรียนอยู่
“แม่เฟย์เหนื่อยไหมคะ ให้น้องฟางช่วยแม่เฟย์ไหม”
“ขอบคุณค่ะลูกสาว แต่แม่ไม่เหนื่อยหรอก”
“น้องฟางอยากช่วยแม่เฟย์”
แววตาไร้เดียงสาที่มองมาบอกฉันให้รู้ว่าลูกกำลังคิดอะไร น้องฟางจะถามฉันอยู่เสมอว่าคุณแม่เหนื่อยไหมคะ หรือไม่ก็คุณแม่มีอะไรให้น้องฟางช่วยไหม น้องฟางเป็นเด็กดี เป็นห่วงแม่เพราะรู้ว่าแม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เลี้ยงดูน้องฟางคนเดียว ไม่เคยทำให้แม่ต้องเหนื่อยใจ และเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดของฉันตลอดมา
“งั้นน้องฟางช่วยจุ๊บแก้มแม่เฟย์ทีค่ะ”
“จุ๊บ จุ๊บ แม่เฟย์สู้ๆ ค่า”
“ชื่นใจที่ซู้ด” น้องฟางฝังปล
