Ep5 แผนร้าย

1635 คำ

..มือเล็กยกแก้วกรอกน้ำสีทองเข้าปาก ใบหน้านิ่วคิวขมวดแสดงถึงรสชาติขมไร้ความหวานใดๆเจือปนอยู่ แก้มใสแดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด ใบหน้าหล่อกระตุกยิ้ม สายตาคมมองทะลวงลึกผ่านชุดสั้นของเธอจินตนาการไปไกลจนยากจะคาดเดา ซองขาวถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าเสื้อมือเรียวยาวคลี่เทผงสีขาวลงในแก้วก่อนจะเทน้ำเปล่าใส่ลงไป แล้วยื่นยกให้เธออีกครั้ง “ดื่มน้ำก่อนนะคะ” เสียงนุ่มทุ้มกระซิบใกล้จมูกโด่งสัมผัสที่ต้นคอขาว “พอแล้วคะ มิลล์ไม่ไหว” “แค่น้ำเปล่านะคะ คนสวย” มือเล็กรับแก้วน้ำมาแล้วยิ้มหวาน เธอยกแก้วน้ำขึ้นดื่มจนหมดก่อนจะค่อยๆเอนตัวพิงที่โซฟาเพื่อปรับร่างกาย “ไงคะไหวมั้ยจ๊ะ” “ไหวคะ แต่รู้สึกร้อนแปลกๆ มิลล์ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ” อ๊าย!>.< ร่างบางยืนเซ จนเกือบล้มแต่แผงอกล่ำคอยดันพยุงไว้ สองมือใหญ่โอบเอวคอดลูบเบาๆ “ขอบคุณค่ะ” “เดี๋ยวพี่พาไปครับ” เสียงกระซิบเบาๆ ร่างเล็กเซซบที่อ้อมแขน เหมือนร่างกายไม่มีแรงจนชายหนุ่มโอบพยุงขึ้น พรึบ!! อ๊ะ! ไม่ถึงเสี้ยวนาทีร่างในอ้อมแขนของชายหนุ่มถูกดึงกระชากจนเธอปลิวมาตามแรง เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของชายร่างสูงใหญ่อีกคน แววตาเข้มจ้องมองใบหน้าอ่อนกว่าอย่างเอาเรื่อง “นายจะทำอะไร” “ที่นี่ไม่ใช่มหาลัย ผมจะทำอะไรมันก็เป็นเรื่องส่วนตัว แล้วนั่นก็ผู้หญิงของผม” “ผู้หญิงของนาย?” กรามหนาขบกันเสียงดัง ดวงตาเข้มเหลือบมองร่างเล็กที่อยู่แนบอก “ผมว่าอาจารย์ เอาเธอคืนมาให้ผมดีกว่าครับ” “ถ้าผมไม่คืนล่ะ คุณจะทำไม” “อย่าหาว่าผมรังแก คนแก่นะครับ” ร่างของชายสองคนสูงเด่นล่ำสัน เขาทั้งคู่กำลังจ้องมองกันด้วยสายตาดุ “อ้าว สวัสดีครับอาจารย์เก่ง มาเที่ยวหรอครับ” เสียงพูดของบางคนแทรกขึ้นทำให้บรรยากาศอึมครึมหายไป ร่างสูงโปร่งสองคนกำลังพยุงกันออกมาจากห้องน้ำ สายตาจับจ้องมองมาที่ร่างเล็กที่พิงอยู่ในอ้อมแขน “น้องมิลล์เป็นอะไรครับ ทำไมเมาขนาดนั้น เมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลย” พี่รหัสอย่างอาร์มมองอย่างเป็นห่วง “แค่สำออย อ่อยละมั้ง พวกเด็กชอบเรียกร้องความสนใจ” เสียงเล็กพูดแทรก ร่างบางเซ็กซี่เดินมาเกาะแขนล่ำ ที่กำลังโอบสาวน้อยอยู่ “เกรซ!” เสียงดุ สายตาขุ่นเคืองมองหน้าหญิงสาวอย่างไม่พอใจ “เก่งคะ ก็จริงนิ ที่คุณชวนเกรซมาเที่ยวเพราะยัยเด็กนิสัยเสียนี่ใช่มั้ยคะ” ใบหน้าหวานบูดบึ้งสายตามองร่างเมาที่กำลังกอดคอผู้เป็นอาด้วยความหมั่นใส้ “ผมจะพามิลล์กลับ คุณกลับเองแล้วกัน” “เก่งคะ ทำกับเกรซแบบนี้อีกแล้วนะ” “ได้ไงครับอาจารย์ เธอมากับพวกผมนะ” ชายที่แสดงตัวเป็นเจ้าของในตอนแรกเอ่ยทัก หน้าตาพลานหาเรื่อง “พี่แชมป์ครับ คือ อาจารย์เก่งเขาเป็นอาของน้องมิลล์ครับ” เสียงของอาร์มกระซิบพร้อมกระตุกที่แขนเสื้อเบาๆ ใบหน้าหล่อเริ่มถอดสีเห็นได้ชัด ก่อนที่แชมป์จะเดินเบี่ยงเข้าไปในห้องน้ำอย่างหัวเสียทันทีที่รู้ถึงความสัมพันธ์ของคนทั้งคู่ หลังจากทุกอย่างสงบลง ชายตัวโตจากที่พยุงร่างเล็กก็เปลี่ยนเป็นอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว ท่ามกลางสายตาของคนที่อยู่รอบๆ แล้วพาเดินออกไป ปล่อยให้หญิงสาวที่มาด้วย มองตามด้วยความหงุดหงิด “ร้อน ร้อนจัง ร้อนจะทนไม่ไหวแล้ว” เสียงเล็กหลับตาพูดคำเดิมซ้ำๆไม่หยุด มือปัดป่ายเส้นผมไปมา เหงื่อซึมออกตามตัวจนเขาสังเกตได้ “ขึ้นรถก่อนเดียวอาเปิดแอร์ให้” เธอถูกวางลงบนเบาะข้างคนขับ ก่อนที่เขาจะรีบวิ่งเข้ามาสตาร์ทเครื่อง แล้วเปิดแอร์จนสุดเพื่อช่วยดับร้อนให้สาวน้อยที่เริ่มมีเหงื่อออกมากขึ้น แต่แทนที่เธอจะเย็นลงเธอกลับพยายามถอดเสื้อของตัวเองออก “มิลล์ๆ จะทำอะไร หยุดเดียวนี้” มือหนาจับเธอไว้ไม่ให้ดึงชุดออก ดวงตาหวานค่อยๆเปิดกว้าง แววตาของเธอมีอิทธิพลกับเขาจนหัวใจที่สงบนิ่งตอนนี้เริ่มตื่นตัว “อาเก่งขา มิลล์ร้อน ร้อนมาก ช่วยมิลล์ทีนะคะ” เสียงหวานใบหน้าอ้อนมันเหมือนมนต์สะกด ทำให้ใบหน้าเข้มบัดนี้ร้อนผ่าวหัวใจเต้นแรง ไม่อาจจะละสายตาจากเธอได้ . . หัวใจเต้นแรง ผมตัดสินใจเอาเนคไทที่อยู่ในรถมัดมือของมิลล์ไว้ก่อน เพราะเธอพยายามจะถอดเสื้อผ้าตัวเองออกตลอดเวลา โชคดีที่ ที่ตั้งร้านอยู่ใกล้กับคอนโดของผมมากกว่าบ้านของเธอ ผมเลยต้องพาแวะมาพักก่อนเพราะดูจากสภาพถ้าพากลับไปบ้านตอนนี้ มีหวังผมคงโดนสั่งห้ามไม่ให้เข้าบ้านอีกแน่ๆ ผมใช้เวลาขับรถประมาณสิบห้านาทีก็มาถึงคอนโดระหว่างทางเสียงของมิลล์ ยั่วยวนผมมาก จนไม่รู้ว่าผมคิดไปเองหรือเธอตั้งใจแต่ก็พยายามท่องไว้เสมอว่าเธอคือหลานและเป็นลูกสาวของนิว ประตูห้องหรูถูกเปิดออกด้วยความรีบร้อนของเจ้าของห้อง เพราะมือเล็กของสาวน้อยที่กำลังซุกซนจับนู้นล้วงนี่ตามตัวจนระวังไม่ทัน “มิลล์ มีสติ หยุดได้แล้ว” ผมพยายามเรียกสติเธอเพราะเผลอทีไร มือของเธอก็จะมาจับที่เป้าผมตลอด ถ้าไม่ติดว่าเมาผมคงคิดว่าเธอตั้งใจทำแน่ๆ ถ้าเมาแล้วเป็นแบบนี้คงไม่กล้าปล่อยให้ไปเที่ยวที่ไหนคนเดียวอีก “อาเก่งขา~~” “มิลล์ ร้อนมาก” ผมพาเธอเข้าไปนอนบนเตียงในห้องนอนของตัวเอง แล้วเปิดแอร์ให้จนเย็น ก่อนจะเดินออกไปนั่งพักที่ห้องนั่งเล่น กรี๊ดดดดด~~~ นั่งตั้งสติไม่ถึงห้านาที เสียงกรีดร้องของเธอก็ดังขึ้นจนผมตกใจรีบวิ่งเข้าไปดูในห้อง “มิลล์เป็นอะไร!!” ไฟในห้องถูกปิด มีเพียงหลอดเล็กๆที่หัวเตียงเท่านั้นที่ยังเปิดอยู่ ตอนนี้เธอกำลังนอนคลุมโปงอยู่บนเตียงท่าทางหวาดกลัวอะไรสักอย่าง ด้วยความเป็นห่วงผมเลยขึ้นไปนั่งบนเตียงข้างๆเธอ “มิลล์เป็นอะไร กรี๊ดทำไมคะ บอกอาซิ” “มิลล์ ไม่ไหวแล้ว ฮือๆ” เสียงเล็กดังอู้อี้ในผ้าห่มเธอไม่ยอมเปิดหน้าออกมาคุย เอาแต่คลุมผ้าอยู่แบบนั้น “เป็นอะไร บอกอาหน่อยได้มั้ยครับ ถ้าอาช่วยได้อาจะช่วย” เสียงนุ่มพูดเบาๆ ผมค่อยๆขยับเข้าหาเธอใกล้เข้าไปอีกพยายามก้มลงเพื่อเปิดผ้าห่มออก พรึ่บ!! “มิลล์ 0.0!!” ร่างเล็กผลักคนตัวโตให้นอนลงแล้วกระโดดขึ้นไปนั่งคร่อมบนร่างกำยำที่นอนแผ่ แต่ยังคงมีผ้าห่มคลุมตัวเธออยู่ ปากเล็กจูบอย่างงูๆปลาๆบ่งบอกถึงประสบการณ์ของเธอว่าไม่เคยจูบมาก่อน ร่างใหญ่นอนนิ่งปล่อยให้คนที่นั่งทับบนตัวทำตามอำเภอใจ ผมตกใจกับสิ่งที่มิลล์กำลังทำ อาจจะเป็นเพราะเธอกำลังเมาจนขาดสติ ริมฝีปากนุ่มของเธอที่สัมผัสปากผมมันน่าหลงไหลแม้สกิลการจูบจะเป็นศูนย์ก็ตามแต่มันมีเสน่ห์อย่างที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน ผมพยายามดึงสติกลับมาบอกตัวเองว่าเธอเป็นหลานของผม “มิลล์หยุด!!” มือหนาจับร่างเล็กลุกขึ้น แต่ก็ต้องตกใจหนักไปอีกกว่าเดิม เมื่อเห็นว่าเธอไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้น ผมรีบหลับตาหันหน้าหนี เพราะกลัวห้ามใจตัวเองไม่ได้ แต่ยิ่งปฏิเสธ เธอก็ยิ่งรุกหนักมากขึ้น มือเล็กๆของมิลล์ไวจนไม่น่าเชื่อเพราะเข็มขัดของผมถูกปลดออกไม่ถึงครึ่งวิ มือของเธอกำลังจะล้วงเข้าไปสัมผัสมังกรของผมแต่โชคดีที่ผมคว้าไว้ทัน แต่! ยังครับ ยังไม่หยุดปากเล็กบางกำลังไซ้ตามแผงอกของผม เสียงหายใจของเธอมันชวนยั่วให้อารมณ์เคลิ้มตาม ตอนนี้ความรู้สึกผมเหมือนกำลังจะโดนข่มขืนยังไงไม่รู้ ไวกว่าความคิด หมับ!! มืออีกข้างของเธอจับเข้าที่มังกรของผม แล้วดึงงัดออกมาจนผมตกใจ “เอ้ย!! มิลล์ อย่า!!” ไม่ทันได้ตั้งสติปลายหัวก็อยู่ในโพลงปากนุ่มแล้ว “อ้าาส์~~ มิลล์ หยุดเดียวนี้” เสียงสากครางออกมา พร้อมบอกเป็นสัญญาณเตือนคนตัวเล็กที่กำลังจับท่อนเอนใหญ่รูดขึ้นลงเข้าในปาก “คุณอาขาา~~มันใหญ่มากเลย” อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก! มือเล็กกำที่ลำแน่น ใบหน้าหวานหลับตาพริ่ม ครอบปลายหัวใหญ่เข้าในปากอย่างสนุก แต่คนที่กำลังนอนดูการกระทำของเธอกลับมีอาการเหมือนกำลังทรมานสุดชีวิต “มิลล์ หยุด อ้าาส์~~” คิ้วหนาขมวดเป็นปมพยายามดันคนตัวเล็กออก แต่ยิ่งพยายามหนีเท่าไหร่ ดูเหมือนเธอจะยิ่งทำหนักขึ้นและดูดแรงขึ้น ยิ่งดิ้นปลายลิ้นนุ่มเล็กยิ่งตวัดเลียจนเขาเผลอครางออกมา ร่างกายกำยำของเขาแทบจะไม่มีแรงขยับหนี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more