13 ทีใครทีมัน

1466 คำ

“คุณพ่อ มาทำอะไรที่นี่คะ” ตกเย็น ปั้นหยาที่กำลังนั่งเล่นอยู่กับเพื่อนเพราะยังไม่อยากกลับบ้านถึงกับตกใจ เมื่อนี่ถือเป็นครั้งแรกในชีวิตที่บิดาของเธอมาปรากฏตัวที่โรงเรียน “พ่อ! นี่พ่อแก เอ่อ พ่อเธออย่างนั้นเหรอหยา...เอ่อ สวัสดีค่ะ” ไม่เพียงแค่ปั้นหยาที่ตกใจ พวกเพื่อนๆของเธอเองก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน “สวัสดีเด็กๆ พ่อมารับหยากลับบ้านน่ะ” คุณปราปต์บอกออกมา พร้อมกับกวาดสายตามองเพื่อนของลูกสาว “งั้น...ฉันกลับก่อนนะ” ปั้นหยารีบเอ่ยขอตัวกลับ เพราะดันรู้สึกอายกับสายตาเพื่อนๆที่มองบิดาของเธออย่างเป็นคำถามและอยากรู้ “งั้นพ่อขอตัวก่อนนะเด็กๆ พากันลดความแสบลงบ้างล่ะ เข้าใจไหม?” คุณปราปต์บอกขึ้นพร้อมกับมองพวกเพื่อนๆของบุตรสาวด้วยสายตาหยั่งรู้ จนพวกสาวๆพากันยิ้มแหยๆออกมา “นี่พ่อของหยาเป็นผีรึไงวะ ทำเหมือนรู้ว่าพวกเราทำเรื่องไม่ดีอย่างนั้นแหละ” “อือ ไหนว่าไปอยู่ต่างประเทศ” “ว่าแต่ ทำไมพ่อมันห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม