“เหี้ย อะไรวะเนี่ย”
ตอนนี้เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว คนในร้านจึงเริ่มทยอยกลับกันเกือบหมด ภายในร้านจะเหลือก็แต่ลูกค้าประจำ หรือพวกที่ยังเมารอการระบายอยู่ไม่กี่คน
และสองคนที่เมารอการระบายมากที่สุดน่าจะเป็นคู่รุ่นพี่รุ่นน้องวิศวะที่โหวกเหวกโวยวายอยู่ตรงม้าหมุน
“เพ่เปรมทามมายมันไม่หมุนแล้วคะ”
คนตัวเล็กบนม้าสีชมพูร้องบอกรุ่นพี่ของเธอที่กำลังปีนเสาม้าหมุนอยู่อีกตัว
“อา เดี๋ยวพี่ปายดูให้”
เคมองภาพทั้งคู่พลางส่ายหน้า เขาเอาม้าหมุนมาตั้งเป็นพร็อพให้เข้าธีมงานวัด แต่ไอ้สองคนนี้กลับมาขี่เล่นกันเสียอย่างนั้น
“ไอ้ต้น มึงไปตามไอ้เก้ามาเก็บเมียตุ๊กตามันดิ แล้วตามพวกไอ้เชนมาลากคอเพื่อนมันไปด้วย ก่อนม้าหมุนกูจะพัง”
“ได้ครับ”
ต้นรีบวิ่งออกไปตามเก้าและเชนตามคำสั่ง ส่วนเคเจ้าของร้าน
ได้แต่ยืนมองทั้งคู่ปีนม้าหมุนเล่นกันพลางส่ายหน้าเอือมระอา
รางวัลขี้เมาประจำร้านปีนี้ เห็นทีต้องยกให้สองคนนี้แล้วล่ะ
“ไอ้เป
