พูดไม่ทันขาดคำ แก้วใบเล็กก็สั่นขึ้นอีก
ครั้งนี้ทำให้หลายคนเผลอปล่อยมือออกจากแก้วด้วยความตกใจ
“เชี่ย!”
เกือบทุกคนอุทานขึ้นมาพร้อมกัน
หลอดไฟในห้องที่เคยดับสนิท ตอนนี้กลับเริ่มกะพริบ ติด ๆ ดับ ๆ เหมือนหลอดไฟกำลังจะเสีย
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือในเมื่อตึกนี้โดนตัดไฟ แล้วไฟดวงนั้นมันติดได้ยังไง!
“กรี๊ด ฉันไม่อยู่แล้ว”
ทั้งกลุ่มวิ่งลากคู่ตัวเองกระเจิดกระเจิงไปคนละทิศละทาง
รวมถึงกวากวาด้วย
“กวากวาทางนี้”
ทิวเขาเรียกกวากวาก่อนจะเดินมาคว้ามือเธอให้ขึ้นบันไดไปด้วย
กัน
“โอ๊ะ ทิวเขาจะไปไหน”
ทิวเขาลากทั้งคู่ตัวเองและกวากวาขึ้นมาบนดาดฟ้า ตอนนั้นเขาคิดแค่อย่างเดียวคือบนดาดฟ้ามีแสงสว่าง
แต่ลืมคิดไปว่าดาดฟ้าแห่งนี้ไม่ค่อยมีใครใช้ สภาพด้านบนจึงเต็มไปด้วยโต๊ะและเก้าอี้เก่า ๆ
“กวาช้าหน่อย เดี๋ยวล้ม”
เก้าเอ่ยเตือน มือเขาสอดประสานติดอยู่กับมือกวากวา เลยต้องตามเธอและทิวเขามาโดยปริยาย
“กวาไ
