“แล้วเราล่ะจะทำยังไงต่อไป” ปาตีเอ่ยถาม มองหน้าเด็กสาวอย่างสงสาร ก่อนจะตัดสินใจอะไรบางอย่าง
“ยังไม่รู้เลยจ้ะ อาจจะหางานทำและย้ายไปอยู่ที่อื่นจ้ะ” เมขลาส่ายหน้าไปมาก่อนจะพูดออกไปแบบไร้จุดหมาย
“ไปอยู่กับพี่ไหม ที่ทางทางเหนือของพ่อแม่พี่มีพอสมควร ถ้าขยันเราไม่อดตายหรอก” ปาตีเอ่ยชวนอย่างจริงจัง และไม่รู้อะไรดลใจ เมขลาพยักหน้ารับในทันที
การเดินทางออกจากเมืองใหญ่มุ่งหน้าไปยังภาคเหนือของประเทศ ทำให้เมขลารู้สึกว่าได้เกิดใหม่ เธออยากจะลืมเรื่องราวร้ายๆ ในอดีตเสียให้หมดและมีอนาคตที่ดี ไม่ใช่ใครหรอก เพื่อตัวเธอเอง และที่สำคัญ มารดาที่จากไปแล้วก็คงนอนตายตาหลับหากเธอคลายจากความทุกข์และตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่และลืมอดีตอันแสนเจ็บปวดเสีย
“ที่นี่ก็มีมหาวิทยาลัยให้เรียนนะ ออกมาจากความวุ่นวายในเมืองใหญ่ มาใช้ชีวิตอยู่ที่นี่น่ะดีแล้ว” ปาตีปลอบใจเด็กสาว ตบหลังมืออีกฝ่ายเบาๆ
พอปาตีเดินทางไปถึงก็มีน้องสาวท
