บทที่ 8
1189 คำ
ฟ้าครามเชิดหน้าขึ้นดั่งนางพญา ดวงตากลมโตจ้องมองอารอนเขม็ง เต็มไปด้วยแววโมโหระคนชิงชังคนตรงหน้าที่เล่นสกปรกบังคับให้เธอต้องแต่งงานกับเขาในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้
“แน่นอน การแต่งงานกับผู้ชายที่ไม่ได้รัก มันเลวร้ายซะยิ่งกว่าตกนรกอีก และขอบอกไว้ด้วยว่าฉันจะไม่ยอมแต่งงานกับคุณ ไม่ยอมใช้หนี้สิบล้านให้กับคุณด้วยการเอาตัวเข้าแลก เพื่อตกนรกกับคุณไปทั้งชาติ”
‘หนี้สิบล้าน? หนี้อะไรกัน’
อารอนถามตัวเองอยู่ในใจ ไม่เคยรู้เรื่องมาก่อนว่าคุณหญิงทิพย์ลดาเป็นหนี้มารดาเขา และไม่เคยรู้เช่นเดียวกันว่าฟ้าครามถูกบังคับให้แต่งงานเพื่อชดใช้หนี้
แต่ในเมื่อฟ้าครามมาเล่นงานเขาถึงที่ แถมยังมาประกาศป่าวๆ ว่าไม่อยากแต่งงาน ไม่อยากตกนรกกับเขา ซ้ำร้าย...ยังตบหน้าเขาซะชาไปทั้งแถบ งานนี้ต้องมีการลงโทษให้คนปากเก่งได้หลาบจำบ้าง
“เป็นหนี้ ก็ต้องหาเงินมาชดใช้หนี้ ถ้าไม่มีเงิน ก็ต้องใช้เรือนร่างของคุณบำเรอรักให้กับผม เพื่อเป็นการชดใช้หนี้ที่คุณแม่ของคุณเป็นหนี้ผมอยู่ถึงสิบล้าน”
อารอนเล่นไปตามน้ำ หลอกฟ้าครามทั้งๆ ไม่รู้เรื่องหนี้สินด้วยเลย และขณะปะทะคารมกับฟ้าคราม ก็ทอดสายตามองร่างบางระหงด้วยสายตาแห่งปรารถนา อยากรู้ว่าเรือนร่างภาย
ใต้เสื้อผ้าอาภรณ์สีสวย จะเซ็กซี่อะร้าอร่าม หอมหวานมากเพียงใด หากได้กดปากและจมูกชอนไชไปทั่วเรือนร่างนี้
และแค่เพียงนึกคิด กายแข็งขึงของเขาก็ร้อนฉ่าตื่นตัวขึ้นมาในทันที สงสัยงานนี้มี ‘วิวาห์เหาะ’ เกิดขึ้นแน่ๆ
“ฉันจะหาเงินมาใช้หนี้ให้กับคุณทั้งหมด ได้ยินไหมคุณอารอน”
“สิบล้าน! กับระยะเวลาสามวันก่อนถึงวันแต่งงาน คุณแน่ใจหรือว่าคุณจะหาเงินมาชดใช้หนี้ให้ผมได้ทัน”
ฟ้าครามถึงกับหน้าถอดสีเผือดกับคำถามติดเยาะหยันที่หลุดออกมาจากปากของอารอน เงินสิบล้านไม่ใช่จำนวนน้อยๆ และถึงแม้รู้ว่าตนเองไม่มีทางหาเงินมาใช้หนี้ได้ทันตามกำหนดแน่ๆ แต่ก็ยังเชิดหน้าใส่ เค้นเสียงตอบด้วยความมั่นใจว่า
“ฉันหาเงินมาใช้หนี้ให้คุณได้แน่นอน ไม่ต้องห่วง”
“แน่ใจหรือว่าคุณหามาได้แน่นอน”
อารอนเค้นเสียงถามซ้ำ ยิ้มเยาะตรงมุมปาก ดวงตาคมกริบจ้องมองอย่างเยาะหยัน ขณะเค้นเสียงถากถางต่อ
“เงินสิบล้านนะฟ้าคราม ไม่ใช่เงินหมื่นสองหมื่นที่คุณจะหาได้ภายในหนึ่งวัน”
“เอ๊ะ! บอกว่าได้ก็ต้องได้สิ”
ฟ้าครามกระทืบเท้า ตวาดแว้ด ถลึงตาใส่ด้วยความโมโหกับคำถามแทงใจดำ เพราะรู้ดีว่ายังไงๆ ก็ไม่มีทางหาเงินได้ทันแน่ แต่นาทีนี้ขอแก้ผ้าเอาตัวรอดไปก่อน
“แล้วถ้าเกิดคุณหาเงินสิบล้านมาใช้หนี้ให้ผมไม่ได้ล่ะ จะว่ายังไง”
อารอนลดใบหน้าคมเข้มลงต่ำจนจมูกโด่งเป็นสันเกือบสัมผัสกับจมูกเล็ก ดวงตาคมกริบเต้นระริกอยากแกล้งคนตรงหน้าจับใจ
ฟ้าครามรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่เป่ารินรดใบหน้าของตนเอง หวาดกลัวกับสายตาแปลกๆ ของอารอนจนต้องผงะถอยหนีไปข้างหลัง ก่อนจะเชิดหน้าขึ้นตอบเสียงแข็งเหมือนเดิม
“ยังไงๆ ฉันก็หาเงินมาให้คุณได้แน่ คุณอารอน”
“แล้วถ้าคุณหาไม่ได้ล่ะ ฟ้าคราม”
อารอนยิงคำถามเดิมใส่ฟ้าคราม พอฟ้าครามผงะถอยหนี ก็คว้าต้นแขนเล็กไว้ ดึงร่างบางระหงให้ปะทะกับอกกว้าง ล็อกร่างบางให้ตกอยู่ในวงแขนแข็งแกร่ง พลางเค้นเสียงถามต่อว่า
“ถ้าคุณหาเงินมาใช้หนี้ไม่ได้ คุณจะยอมตกนรกกับผมใช่ไหม ฟ้าคราม”
เอ่ยถามไปแล้ว อารอนก็ทอดดวงตาคมกริบจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวย แทบปล่อยเสียงหัวเราะออกมา เมื่อเห็นสิ่งที่ฟ้าครามพยายามซุกซ่อนไว้ภายใต้ดวงตาคู่นี้
“ถ้าไม่มีเงินใช้หนี้ให้กับคุณ ฉันจะยอมตกนรกกับคุณสักครั้ง คุณอารอน”
อารอนกระตุกยิ้มตรงมุมปาก รู้เท่าทันความคิดของฟ้าคราม กล้าเอาหัวเป็นประกันว่าฟ้าครามไม่มีทางทำตามที่เอ่ยตอบออกมาอย่างแน่นอน เพราะในดวงตาคู่สวยบอกให้รู้ว่าหญิงสาวพร้อมสำหรับกระโจนหนีเขาในตลอดเวลา
แต่ไม่ว่าจะรู้ทันความคิดของฟ้าครามมากเพียงใด ในวันนี้อารอนจะยอมปล่อยกวางสาวแสนสวยให้กลับไปเดินเล่นในป่า ให้หญิงสาวได้หายใจคล่องคอสักพัก ก่อนจะตะครุบมาไว้ในกรงเล็บของราชสีห์ตลอดไป
“ในเมื่อคุณตอบเสียงหนักแน่นแบบนี้ เดี๋ยวจะหาว่าผมเป็นเจ้าหนี้ที่โหดเกินไป หากไม่ปล่อยให้คุณไปหาเงินมาใช้หนี้ ผมให้เวลาคุณไปหาเงินตามที่คุณต้องการ และคุณต้องเอาเงินสิบล้านมาคืนให้กับผมก่อนเวลาแต่งงานสองชั่วโมง ไม่เช่นนั้นผมจะฉุดให้คุณดิ่งลงนรกกับผม และสาบานว่าผมจะไม่มีทางปล่อยคุณไป จนกว่าคุณจะทำหน้าที่เป็นแม่พันธุ์มีลูกให้กับผมสักสี่ห้าคน”
“ก็ยุติธรรมดี อย่างน้อยก็ยังพอมีเวลาให้ฉันไปหาเงินได้บ้าง”
ฟ้าครามเค้นเสียงตอบทั้งๆ รู้ว่าตนเองไม่มีทางหาเงินสิบล้านภายในสามวันได้อย่างแน่นอน แต่เรื่องอะไรเธอจะบอกความจริงกับอารอน
“ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันจะได้กลับไปหาเงินมาใช้หนี้คุณ”
ร่างบางระหงดิ้นขลุกขลักอยู่ในกรงขังของต้นแขนแข็งแกร่ง ร้อนผะผ่าวไปทั้งตัวเมื่อถูกอารอนกอดกระชับไว้แน่นจนปทุมถันแนบไปกับแผงอกกว้าง
“ปล่อยแน่ แต่ขอจูบมัดจำไว้ก่อนนะคนสวย”
อารอนไม่ปล่อยให้ฟ้าครามมีโอกาสร้องปฏิเสธ ชายหนุ่มกดริมฝีปากร้อนผะผ่าวลงมาบดขยี้จุมพิตดุดันเร่าร้อนทั่วเรียวปากอิ่มสีหวาน สอดแทรกลิ้นร้อนๆ เข้าไปในโพรงปากชอนไชควานหาความหวานล้ำปานน้ำผึ้ง จากเรียวปากอิ่มที่กำลังถูกบดจูบ ปลายนิ้วทั้งสิบสอดเข้าไปทางด้านหลังศีรษะกลมทุย บังคับให้หญิงสาวเงยหน้าขึ้นรับจุมพิตดุเดือดแผดเผาให้ถนัดถนี่ยิ่งขึ้น
จุมพิตอันแสนเร่าร้อนวาบหวาม ทั้งดุดันทั้งหนักหน่วงเอาแต่ใจ ทำเอาฟ้าครามต้องร้องประท้วงออกมา มือเล็กผลักร่างใหญ่กำยำให้ถอยออกห่าง ทว่ากลับไม่เป็นผล เมื่อร่างใหญ่ไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่นิดเดียว ตรงกันข้ามกลับกอดกระชับร่างบางระหงไว้แนบแน่นกระทั่งปทุมถันกดแนบไปกับอกกว้าง
- ผู้เขียน
