“ขอหนีเอาตัวรอดก่อนแล้วกัน”
ฟ้าครามเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูห้อง พอเปิดประตูออกกว้าง ก็ถึงกับผงะถอยหลัง หน้าถอดสีซีดไม่ต่างจากถูกผีหลอกตอนกลางวัน เมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า
อารอนมั่นใจว่าระยะเวลาแค่เพียงไม่กี่วัน ฟ้าครามไม่มีทางหาเงินจำนวนสิบล้านมาชดใช้หนี้ได้แน่
และแน่ยิ่งกว่าแช่แป้งว่าหญิงสาวต้องเผ่นหนีในทันทีที่มีโอกาส ด้วยเดาใจของว่าที่เจ้าสาวออกตั้งแต่ต้น จึงตามมารับว่าที่เจ้าสาวไปฮันนีมูนล่วงหน้าซะเลย
“หอบผ้าหอบผ่อน จะหนีไปไหนครับ ฟ้าคราม”
ขณะเค้นเสียงถาม ดวงตาคมกริบทอดสายตากวาดมองตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยแววตาหมายมาดพร้อมสำหรับลงทัณฑ์คนที่ผิดคำพูดกับตนเอง
ฟ้าครามถอยกรูด ใบหน้างามลออขาวซีด หวาดกลัวกับสายตาของอารอน ที่จ้องมองราวกับจะเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออกก็ไม่ปาน
“ฉัน...ฉัน...กำลังจะย้ายไปพักที่บ้านของฉันค่ะ”
ให้ตายเถอะ! โกหกกันซึ่งๆ หน้าแบบนี้หวังว่าอารอนจะเชื่อคำพูดข
