29 ร่างสูงใหญ่ทาบทับร่างเล็กที่ไม่มีทีท่าว่าจะถอยหนี เพราะหากทำเช่นนั้นความเจ็บปวดก็จะเพิ่มคูณหลายเท่า สู้อดทนให้ช่วงเวลาอันแสนปวดร้าวผ่านไปให้เร็วที่สุดดีกว่า เขาขับเคลื่อนร่างกายเหนือร่างบางอย่างเร่าร้อน ดุดันทุกจังหวะที่อัดทะยานเข้าใส่ มือใหญ่ข้างหนึ่งฟอดเฟ้นและขยำทรวงอกสล้างทั้งสองข้างเต้า อีกมือหนึ่งจับสะโพกงามงอนไว้มั่น เพื่อที่เขาจะได้อัดกายแกร่งเข้าหาความนุ่มชื้นได้อย่างสะดวก โยกโยนป่าเถื่อนประหนึ่งราชสีห์วิ่งไล่ล่าเหยื่อ หากไม่แดดิ้นจะไม่หยุด “แอรอน...นะ...ณัฐเจ็บ...ได้โปรด” ณัฐกานต์พยายามร้องขอชายหนุ่มที่กระโจนจ้วงความเป็นเอกบุรุษ กระแทกกระทั้นเข้าสู่ช่องทางสวรรค์ไม่ออมแรง ไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และไม่รับฟังคำเว้าวอนของสาวใต้ร่าง “เธอยังเจ็บน้อยกว่าฉัน น้อยกว่าเยอะ” เขาพูดไปด้วยขยับโยกร่างกายไปด้วย และเพิ่มความเร็วและแรงในเกมสวาทมากขึ้นกว่าเดิม ให้ณัฐกานต์ได้รับรู้ถึงความ