27

1138 คำ

27 ราวห้าทุ่มเศษวันเดียวกัน แอรอนเดินหน้าตูมเข้ามาในบ้าน เท้าใหญ่ก้าวเดินเร็วๆ ขึ้นไปตามบันได เร่งฝีเท้าไปยังห้องนอนของตนด้วยหัวใจอันรุ่มร้อน วันนี้เขาอารมณ์ไม่ดีตั้งแต่ช่วงเที่ยง หลังจากได้รับโทรศัพท์จากบิดาว่า จะให้วิลเลี่ยมไปรับตัวณัฐกานต์ที่บ้าน โดยให้เหตุผลว่า มีเรื่องสำคัญจะพูดด้วย ตอนนั้นเขาไม่อาจปฏิเสธบิดาได้ แล้วเวลานั้นเขาก็กำลังต้อนรับแขกบ้านแขกเมืองแทนรัฐมนตรีกระทรวงต่างประเทศที่เกิดล้มป่วยกะทันหัน แอรอนจึงต้องเดินทางไปแทนในฐานะผู้ช่วย “วันนี้คุณพ่อให้เธอไปพบเรื่องอะไร” แอรอนเปิดฉากถามคนที่กึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงทันทีที่เข้ามาในห้อง ทั้งที่รู้คำตอบนั้นเต็มอก ณัฐกานต์ละสายตาจากทีวีจอใหญ่ หันมามองต้นเสียงที่เดินเข้ามาหาตนแล้วตอบ “ท่านให้ณัฐไปช่วยงานค่ะ” เธอตอบตามที่ได้นัดแนะกับมอร์แกนไว้ “ฉันไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมต้องให้เธอไปทำงานด้วย แล้วยังจะให้ฉันไปต่างประเทศแทนอีก” ผู้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม