“ท่านคงเป็นคนที่รักธรรมชาติมากสินะคะ”
“แม่เคยบอกว่าจักรวาลทั้งหมดรวมกันเป็นหนึ่ง เป็นครือข่ายที่มนุษย์เชื่อมโยงกับภูเขาและทะเลสาบ...ผมเคยไปที่นั่นหลายครั้งและมันก็มหัศจรรย์มากจริง ๆ “
“ลดาชักอยากเห็นที่นั่นแล้วสิคะ อุ๊ย!” หญิงสาวเผลอกอดชายหนุ่มไว้แน่นเมื่อเกิดอาการวูบวาบเพราะเครื่องตกหลุมอากาศบ่อยครั้ง โรดิออนกอดตอบโดยไม่สนใจบอดี้การ์ดและแอร์โฮสเตสประจำเครื่อง เขาอบอุ่นทุกครั้งที่มีร่างบอบบางในวงแขนทรงพลังเช่นนี้
“ตอนนี้มันคงกลายเป็นน้ำแข็งหมดแล้วกระมัง แต่แม่คงอยู่ที่นั่น ท่านแทบไม่ไปไหนเลย”
“เราต้องรักกันจริง ๆ หรือคะ?”
“เรามาฮันนีมูนกันนะ อิเล็คตร้า แล้วทำไมเราถึงจะไม่รักกันจริง ๆ ล่ะ”
“ร็อด...” ลดาอ้าปากอยากประท้วงแต่เสียงนั้นกลับถูกกลืนเก็บไว้ด้วยเรียวปากหยักที่ประกบปิดลงมาเสียก่อน ไม่มีคำคัดค้านเล็ดรอดออกมาอีกนอกเสียจากการยินยอมอันแสนหวานในเที่ยวบินที่ทะยานไปท่ามกลางเกล็ดหิมะสี
