“ว่าคนอื่นเลว ตัวเองดีกว่าเขาหรือไง คุณก็ข่มขืนฉันเหมือนกัน ฉันไปทำอะไรให้คุณถึงได้มาทำร้ายกันแบบนี้” เธอสวนกลับ ไม่ยอมให้เขาว่าฝ่ายเดียว
“ไอ้ภาคินมันเลวก่อนนี่ ฉันเลยต้องเลวให้เท่ามันถึงจะสู้มันไหว เธอเข้าข้างมันไม่ลืมหูลืมตาแบบนี้ก็ดี ฉันจะได้ไม่รู้สึกผิดตอนที่จัดการเธอแบบที่มันทำกับน้องพริม”
พูดจบธันวาก็กระแทกจูบบดขยี้ริมฝีปากช่างเถียงรุนแรง จนหญิงสาวปากบวมเจ่อ เขาจูบจนเธอแทบหมดลมหายใจ ก่อนจะยอมปล่อย
“คนสารเลว...”
“ก็เลวพอๆ กับคนที่เธอเทอดทูนนั่นแหละ แถมคนเลวคนนี้มันก็เป็นผัวเธอด้วย เป็นเจ้าของร่างกายของเธอ”
เขาตะปบมือลงบนเนินสาวขยุ้มมือแรงๆ แสดงความเป็นเจ้าของ ซุกใบหน้าไปฟัดทรวงอวบจนเสื้อผ้ายับไปหมด ก่อนจะวกกลับมารังแกเธอด้วยการจูบหนักๆ ตอกย้ำอีกหน จนหญิงสาวน้ำตาไหลด้วยความเจ็บช้ำ
“ฉันเกลียดคุณ ฉันจะไม่มีวันให้อภัยคุณตลอดชีวิต สักวันหนึ่งคุณจะเสียใจที่ทำร้ายฉันแบบนี้”
เธอจ้อง
