ภาคินพาน้ำหนึ่งมาส่งที่บ้านพ่อแม่ของเขา หญิงสาวขอตัวไปพัก ชายหนุ่มจึงเข้าไปกราบผู้ให้กำเนิดทั้งสองที่นั่งอยู่ที่ห้องนั่งเล่นของบ้าน นานทีปีหนเขาถึงจะกลับมาที่บ้านนี้ นับตั้งแต่น้ำเพชรจากไปเขาก็แยกตัวไปอยู่เพียงลำพัง เมื่อทนอยู่ในบ้านที่มีความทรงจำระหว่างเขากับน้ำเพชรไม่ไหว
“กว่าจะโผล่หัวมาให้เห็นหน้าได้นะตาคิน นี่ถ้าน้ำไม่กลับมาแกคงซุกหัวอยู่ในคอนโดไม่มาเยี่ยมพ่อแม่” คุณภัทรสะบัดเสียงใส่ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน
ผู้เป็นพ่อนึกเคืองลูกชาย เมื่ออีกฝ่ายทำตัวเหมือนคนไร้บ้าน ไปอาศัยอยู่คอนโดทั้งๆ ที่มีบ้านมีพ่อแม่รออยู่ แม้จะเห็นใจว่าภาคินต้องสูญเสียน้ำเพชรไปเลยอยากหลบไปพักใจ แต่นี่ก็สองปีกว่าแล้วทำไมถึงยังไม่ยอมกลับมาอยู่บ้านสักที
“คุณคะ อย่าไปว่าลูกเลย ลูกอุตส่าห์แวะมาหา ตาคินกินข้าวหรือยังลูก วันนี้แม่ลงครัวเองกินอะไรก่อนค่อยกลับนะลูก”
คุณมาเรียรีบเบรกสามีไม่ให้ดุลูก แล้วชวนลูกชายรับประทานอ
