บทที่ 6 ซ่าน NC20+

1983 คำ
ความเหนื่อยล้าจากการออกกำลังกายในตอนเช้าหมดไป ณัฐกฤตค่อย ๆ รู้สึกตัวตื่น เขาลืมตาโพลงขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองตั้งใจจะมาดูซีรีส์กับปิ่นมุก ทว่าทำตัวเสียมารยาทด้วยการหลับเสียอย่างนั้น ทว่าพอลืมตาขึ้นมาเต็มสองตา เขาก็ต้องตกใจที่เห็นใบหน้าของสลิลทิพย์ ทว่าพอขยี้ตาแรง ๆ ใบหน้าของคนตรงหน้าก็ชัดขึ้นมาว่าเธอคือปิ่นมุก ไม่ใช่อดีตคนรักแต่อย่างใด “_” ใจหายวาบ มันแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่สลิลทิพย์จะมาอยู่ตรงหน้าเขา ชายหนุ่มส่ายหน้าเบา ๆ แต่ก็ยังไม่ละสายตาจากใบหน้านวลที่พริ้มตาหลับอยู่ เขายกมือขึ้นเกลี่ยปอยผมสลวยออกจากกรอบหน้า ความรู้สึกคิดถึงอดีตคนรักทำให้เขาขยับเข้าใกล้อย่างไม่รู้ตัว แม้นเสียงในหัวจะตะโกนบอกว่านี่คือปิ่นมุก แต่ทว่าใบหน้าก็ยังขยับเข้าหาเหมือนเดิม ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารินรดพวงแก้มสีชมพูระเรื่อ ทำให้คนที่ผล็อยหลับนั้นรู้สึกตัวตื่น เธอตกใจรูม่านตาเบิกกว้างเมื่อใบหน้าของอาจารย์หนุ่มอยู่ห่างไม่ถึงคืบ! “อะ อาจารย์” ริมฝีปากบางพึมพำเรียกเมื่อเขาพริ้มตาหลับอยู่ แต่ใบหน้านี้คลอเคลียที่พวงแก้มของเธอ “หือ...” เขาลืมตาขึ้น แต่ไม่ขยับออก รู้ว่ากำลังทำตัวเสียมารยาท แต่ว่าตอนนี้ตนไม่ไหวแล้ว “อึก ทะ ทำไรคะ” เธอไม่ใช่เด็กสามขวบไร้เดียงสา เขาแทบจะกลืนเธออยู่แล้ว แต่กลับถามอย่างกับไม่เข้าใจ “_” เขาไม่ตอบ สับสนเกินกว่าจะเอื้อนเอ่ยคำใดออกมา “อาจารย์จะ...” “ตอนนี้ผมไม่ใช่อาจารย์คุณ” เอ่ยเสียงเข้ม เขาไม่ใช่อาจารย์ของเธอในเวลานี้ “เอ่อ...” “คุณจะปฏิเสธผมเหรอ” เอ่ยถามเสียงแหบพร่า ถ้าเธอจะปฏิเสธเขาก็ไม่ว่าอะไร แม้นจะต้องการมากแค่ไหน แต่ถ้าเธอบอกว่าไม่ก็คงต้องถอย “_” ปิ่นมุกไม่ตอบ หญิงสาวเบือนหน้าหนี เธอยังไม่ได้สถานะกับเขาเลยไม่อยากให้ แต่ทว่าก็กลัวว่าโอกาสนี้จะหลุดลอย สองจิตสองใจ ลังเลจนไม่อาจเอื้อนเอ่ยอะไรออกมา ...เห็นอย่างนั้นก็ถอยห่าง เขากลับมานั่งเอนแผ่นหลังที่โซฟา ทำใจเย็นให้ไอ้เจ้าน้องชายใต้อาภารณ์ทางด้านล่างสงบลง ข่มเปลือกตาลงอย่างคนข่มใจ แต่ทว่า กลับรู้สึกหนักที่ตัก อยู่ ๆ ปิ่นมุกก็ขึ้นมานั่งตักเขา เธอเม้มริมฝีปากเข้าหากัน รู้สึกอายที่ทำอย่างนี้ แต่ก็กลัวโอกาสนี้หลุดจากมือ ก็เธอชอบเขานี่ “คุณ...” “ฉันยังไม่ได้ปฏิเสธเลยนะ” เธอเอ่ยเสียงแผ่วเบา แทบไม่มีเสียงออกมา ทั้งเขินทั้งขาดความมั่นใจ ไม่ได้เตรียมตัวเลยสักนิด “หึ...” เขากระตุกยิ้มมุมปากเบา ๆ หลังเลิกกับสลิลทิพย์ก็ห่างจากการมีเซ็กซ์มานาน ชายหนุ่มวางมือที่เอวบางทั้งสองข้าง ค่อย ๆ เลื่อนมือขึ้นลูบแผ่นหลังเบา ๆ ก่อนจะกดแผ่นหลังบางให้โน้มตัวลงหาเขาจนความนุ่มนิ่มของสองเต้าอวบแนบติดแผ่นอกหนา เขาพินิจมองใบหน้าที่ละม้ายคล้ายกับแฟนเก่าด้วยความคิดถึง ก่อนจะยื่นใบหน้าขึ้นมอบจุมพิตแสนหวานให้กับเธอ “อืม...” จูบแรกในวัยสามสิบปี เจ้าของร่างเล็กอ่อนระทวย แค่นี้คนใต้ร่างก็พอรู้แล้วว่าหล่อนยังไม่เคย เขาค่อย ๆ จูบเธออย่างช้า ๆ สอดแทรกปลายลิ้นเข้าโพรงปากหวาน ริมฝีปากเล็ก ๆ ของเธอเผยอขึ้นอย่างเชื้อเชิญ ปิ่นมุกปล่อยให้ทุกอย่างเป็นไปตามอารมณ์ ร่างบางนั้นอ่อนระทวย ไรขนอ่อนทั่วทั้งร่างลุกซู่ขึ้นเมื่อเขาค่อย ๆ สอดมือเข้าใต้กระโปรงของเธอ ...กลิ่นกายของปิ่นมุกนั้นเตือนเขาตลอดเวลาว่านี่ไม่ใช่สลิลทิพย์ เธอมีกลิ่นตัวหวาน ๆ ขณะที่สลิลทิพย์นั้นกลิ่นกายให้ความรู้สึกเซ็กซี่และเร่าร้อน แต่เขาก็ยังอยากจินตนาการว่าเป็นเธอ “อืม อาจารย์” ความรู้สึกเปียกแฉะตรงส่วนล่างของกายนั้นทำให้เธออายเล็กน้อย พอเขาถอนริมฝีปากออกก็เอ่ยเรียกเสียงกระเส่า เขาไม่ชอบให้เธอเรียกเขาแบบนี้เท่าไรนัก แต่มันคงติดปากของเธอไปแล้ว “แฉะแล้วนี่” เขาพูดเรื่องน่าอายออกมา แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธความจริงเรื่องนี้ได้ ปิ่นมุกครางเสียงเล็กน้อยเมื่อเขาเลื่อนปลายนิ้วผ่านความอวบอูมทางด้านล่าง แม้นจะมีแพนตีตัวจิ๋วขวางกั้น แต่เธอก็รู้สึกเสียวซ่านจนไม่อาจอดกลั้นเสียงครางเอาไว้ได้ “อ๊า~” “เสียงน่ารักจัง” เสียงครางเล็ก ๆ นี้ทำให้เลือดในกายของเขาพลุ่งพล่าน หัวใจเต้นแรงปั๊มเลือดไปทั่วร่างกาย รวมถึงจุดกลางกายของเขาที่แข็งชันพร้อมรบเต็มที ...เสียงหอบหายใจของคนทั้งคู่ทำให้ห้องที่เงียบสงบไม่สงบอีกต่อไป ณัฐกฤตเล้าโลมคนตัวเล็กให้ได้มากที่สุด เธอจะได้ไม่เจ็บกับครั้งแรกที่เขาจะมอบให้ “ถอดเสื้อให้หน่อย” “คะ?” เธอเอียงคอเล็กน้อย แต่ก็ยื่นมือไปจับชายเสื้อของเขา เลิกเสื้อยืดคอกลมนี้ออกให้พ้นทาง พอถอดออกก็สบตากับเขาทันที ดวงตาของเขาเซ็กซี่มากในเวลานี้ เช่นเดียวกับเจ้าของมือปลาหมึก ชายหนุ่มเปลื้องชุดของเธอออก เผยให้เห็นร่างขาวผ่องที่ทำเอาใจสั่น แม้นจะมีบราเซียร์สีหวานและแพนตีตัวจิ๋วขวางทางก็ตามแต่ เขามองด้วยสาวตาหยาดเยิ้ม หน้าอกที่ใหญ่ล้นขอบบราเซียร์นี้ทำให้ชายหนุ่มเผลอกลืนน้ำลายลงคอ เธอซ่อนรูปไม่ใช่น้อย “หุ่นดีจัง” เอ่ยชมไม่ขาดปาก วินาทีนี้ให้เขาชมเธออย่างไรก็ได้ ก็คนมันอยาก มันเสียว มันซ่านไปทั้งกาย “อาจารย์ก็เหมือนกันค่ะ” เธออดที่จะชมเขาคืนไม่ได้ ร่างหนาแข็งปัก มันแน่นไปทุกส่วนของร่างกาย ลูบส่วนไหนก็แน่นมือไปหมด ให้ความรู้สึกแข็งแกร่งปกป้องเธอได้ ...ทั้งสองสบตากัน ก่อนที่เขาจะเลื่อนมือไปปลดตะขอเสื้อชั้นในของเธอทางด้านหลัง เป็นผลให้ก้อนเนื้ออวบอิ่มทั้งสองข้างดีดผึ่งออกมา หน้าอกทรงลูกแพร เป็นหน้าอกที่สวยมาก ยิ่งยอดปทุมถันแข็งเป็นตุ่มไตชี้หน้าเชื้อเชิญก็ยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่ให้เธอเป็นเท่าตัว ณัฐกฤตไม่รีรอที่จะแลบลิ้นเลีย ดูดดุนอย่างคนหื่นกระหาย “อืม...” ความเปียกแฉะทำให้เธอครางเสียงออกมาพร้อมกับแอ่นอกเข้าหาไม่หยุด เธอเสียวซ่านไปทั้งกาย ยิ่งเวลาเขาใช้ลิ้นดูดดุนก็ยิ่งเสียวซ่าน ส่วนอีกข้างก็ถูกฝ่ามือหยาบกร้านนี้ตะปบบีบเคล้นอย่างเมามัน เธอครางเสียงกระเส่าไม่หยุด ...ฝ่ามือบางยกขึ้นลูบศีรษะทุยใหญ่ ก่อนที่เขาจะยกตัวเธอขึ้น ชายหนุ่มอุ้มเธอราวกับเป็นปุยนุ่นที่เบาแสนเบา เขาวางเธอลงนอนราบบนโซฟาตัวยาว ก่อนจะเลื่อนมือลงรูดแพนตีตัวน้อยของเธอออก “อายค่ะ” เธอหนีบจุดสงวนกลางกายไว้ ท่าทีเขินอายของหล่อนนั้นทำให้เขาเอ็นดู ชายหนุ่มกระตุกยิ้มบาง ๆ ก่อนจะปลดกางเกงของตัวเองออกอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำเอาคนที่นอนราบอยู่บนโซฟานั้นถึงกับตาโต ความแข็งขืนดีดผึ่งออกมาจากปราการสุดท้ายของเขา มันชี้หน้าเธออยู่ “อึก...” กลืนน้ำลายลงคอ ไม่ใช่ไม่เคยเห็น เธอเป็นแพทย์เห็นมาเยอะแล้ว แต่ของเขา ใหญ่ชะมัด เสียงนี้ดังก้องกังวานในหัว เส้นเลือดที่โอบรัดอาวุธประจำกายของเขานั้นปูดโปน มันแข็งตัวได้ด้วยตัวของมันเอง และอารมณ์ของเขาที่แรงขึ้นเรื่อย ๆ “ไม่ต้องอายครับ ผมก็เปลือย” ว่าพร้อมกับกางแขนออกเพื่อบอกว่าตัวเองก็เปลือยเช่นกัน ปิ่นมุกแค่เบือนหน้าหนี ก่อนที่คนตัวโตจะขึ้นคร่อมเธอ เขาแทรกกายที่หว่างขา แยกเรียวขาของเธอออก “ยะ อย่ามองสิ” เขามองดอกไม้งามของเธอ จุดสงวนที่นอกจากตัวเธอแล้วก็ไม่เคยมีใครได้เชยชม เขาเป็นคนแรก “หึ...” ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ เขาเห็นมาเยอะมาก เป็นแพทย์นี่ แต่ต้องยอมรับว่าของเธอสวยมากจริง ๆ ซึ่งกลีบดอกไม้งามที่ปิดสนิทนี้ทำให้เขากังวลเล็กน้อย “เจ็บบอกนะครับ” เอ่ยพูดเบา ก่อนจะกุมความใหญ่โตของตัวเองจ่อที่ช่องทางรัก ถูไถเบา ๆ ทักทาย “อือ~” แต่ก็สร้างความเสียวซ่านให้เธอได้เป็นอย่างดี “ถุง อึก ถุงยาง” “ไม่มีเลย” เขาไม่ได้เตรียมมา ไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้ก่อนมาหาเธอ “ผม...ไม่มี ละก็ไม่อยากหยุดด้วย” “แต่ว่า...” เธอกลัวท้อง ไม่ได้กลัวโรคหรอกเพราะเขาดูไม่ใช่คนเจ้าชู้ กระนั้นเธอก็ไม่อยากให้เขาหยุด “ไม่โอเคเหรอครับ ที่จะเอาสด” ถ้าเธอไม่โอเคเขาก็ไม่อยากบังคับ ทว่าสาวเจ้ากลับยกขาขึ้นเกี่ยวเอวสอบไว้ “ไม่เป็นไรค่ะ” เดี๋ยวเธอจะกินยาคุมฉุกเฉินเอง ปิ่นมุกโดนความรักบังตาเสียแล้ว เธอยอมได้ทั้งหมด แม้นว่าอีกฝ่ายจะเห็นแก่ตัวไม่อยากสวมเครื่องป้องกันก็ตาม “งั้น...เอาเข้าแล้วนะ” ว่าแล้วก็ดันความใหญ่โตเข้า ค่อย ๆ เปิดทางออกเบา ๆ แน่นอนว่าเข้าได้แค่ส่วนหัว “อื้อ~ เจ็บ” เธอเจ็บมาก เหมือนกับว่าตรงนั้นกำลังฉีกขาดอย่างไรอย่างนั้น “ไหวไหม” เขาเอาออก ก่อนจะใส่เข้าใหม่ ค่อย ๆ ขยับเข้าออกไปทีละคืบ กระนั้นก็มีเลือดอาบแท่งเนื้อท่อนเขื่องนี้ “อืม~ วะ ไหวค่ะ” เจ็บแต่ก็ขอสู้ตาย ซึ่งได้ยินอย่างนั้นเขาก็กระแทกเข้ามาแรง ๆ จนตัวเธอโยกคลอน ปึก! “อ๊ะ อ๊า~” หญิงสาวครางออกมาไม่เป็นศัพท์ มวนท้องน้อยไปหมด ความรู้สึกนี้เธอไม่เคยรู้สึกมาก่อน มันร้อนวูบวาบไปหมด ร่างของเธอก็โยกตามแรงกระแทกของเขา ชายหนุ่มขยับเข้าออกถี่ ๆ เอวหนาขยับบดร่องรักของเธอด้วยความต้องการเหลือคณานับ เช่นเดียวกับคนใต้ร่างที่ความ[M1] ต้องการนั้นทำให้เธอสั่นสะท้าน ...เสียงครางกระเส่าประสานกับเสียงเนื้อกระทบ ปิ่นมุกเลื่อนมือขึ้นสัมผัสแผ่นอกหนา ขูดเบา ๆ ด้วยความเสียวซ่าน ณัฐกฤตยกเรียวขาขึ้นพาดบ่า เขาหันไปจุ๊บเบา ๆ ที่น่องขาของเธอ สร้างความเสียวซ่านให้คนตัวเล็กมากขึ้นเป็นเท่าตัว เขาขยับเอวสอบรัว ๆ แบบไม่พัก เล่นเอาจุกท้องน้อยเลยทีเดียว “อืม...ฟิตชะมัด” “อือ~ อึก ระ รู้สึก จะเสร็จค่ะ” เธอไม่รู้หรอกว่าใช่ไหม แต่ว่ามันเสียว ๆ แล้วก็ต้องการให้เขาเร่งจังหวะอีก แน่นอนว่าเขาก็จัดให้ตามคำขอ รัวจังหวะในอารมณ์ห้วงสุดท้าย “อ๊ะ อ๊า~” เธอรู้สึกผ่อนคลายอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ความรู้สึกเหมือนกับตกลงจากที่สูง ลำตัวกระตุกยกสะโพกขึ้นสูงอัตโนมัติ เช่นเดียวกับคนตัวโตที่รีดสายธารน้ำรักมาทุกหยาดหยด เขารู้สึกผ่อนคลาย ความรู้สึกนี้มันอดที่จะคิดถึงสลิลทิพย์ไม่ได้เลยจริง ๆ เธอกำลังมีเซ็กซ์กับคนอื่นเหมือนกันสินะ... [M1]ที่ความอะไรต่อคะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม