หลายวันต่อมา...
น้อยใจที่ไม่ได้เป็นคนสำคัญของเขา เธออยากเป็นคนสำคัญ อยากคบกับเขาจริงจัง แต่เขาก็ให้เธอได้แค่นี้ เป็นแค่คนแก้เหงา ที่มิอาจครอบครอง
หลังจากวันนั้นเธอก็พยายามหลบหน้า พยายามที่จะไม่เจอแต่มันก็ยากเพราะต้องทำงานที่เดียวกัน แถมยังต้องเรียนกับเขาอีกด้วย เรียกได้ว่าไม่สามารถหลบหน้าเขาได้เลย
มีบางอย่างสะกิดใจ เธอสงสัยว่าเขาอาจจะมีคนรัก หรือแอบชอบใครอยู่ แต่พอเข้าโซเชียลของเขานั้นมันกลับไม่มีอะไรเลย ราวกับว่าเขาไม่เคยเล่น หรือไม่ก็ลบทุกอย่างออกจนหมดแล้ว
“เฮ้อ...” เธอผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ ระหว่างเดินมาหลบมุมเพื่ออยู่คนเดียว ล้วงโทรศัพท์ออกมาเปิดเล่น เธอมองข้อความจากเขาคนนั้น ซึ่งณัฐกฤตส่งข้อความง้อเธอทุกวัน พยายามที่จะเข้ามาคุยด้วย แต่พอเธอขอสถานะตรง ๆ ก็ให้ไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงยังตามตื๊อเธออยู่ได้
[เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม]
[เราก็คุย ๆ กันไปก่อนก็ได้ ไม่เห็นต้องรีบเ
