Doctor 9 เกี่ยวอะไร?
1495 คำ
บรื้นนนนนนนนนนนน!!!
การแข่งขันผ่านไปสองรอบแล้วเหลืออีก 1 รอบก็จบการแข่งขันแล้ว ฉันนั่งเกร็งอยู่ที่ห้องรับรองไม่ได้ไปไหนไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวเลยด้วยซ้ำเพราะแค่ขยับพวกเขาก็ถามแล้วว่าฉันจะไปไหน ฉันเลยไม่ได้ขยับตัวเลยแต่ก็เก็บข้อมูลได้ว่าเพื่อนของพี่หมอเคนนั้นมีเสี่ยเปลวซึ่งฉันเคยเห็นอยู่บ้างแม้ไม่บ่อยและอีกคนคือคุณเพ้นท์ ส่วนผู้หญิงที่ชื่อพริกไทยเป็นแฟนเสี่ยเปลวสวยมากกก ได้ยินว่าเป็นช่างสักด้วยนะอย่างเท่เลย
“ชื่ออะไรเหรอ?” เสียงของพริกไทยถามฉัน
“พะพีต้าร์ครับ” ฉันตอบเสียงสั่นนิดหน่อยเมื่อเสี่ยเปลวมองฉันจนจะทะลุทั้งตัวแล้ว และสิ่งหนึ่งที่ฉันรับรู้คือเสี่ยเปลวหวงพริกไทยมากกกกก
“ชื่อน่ารักจังเราชื่อพริกไทยนะ”
“คะครับ”
“ไม่ต้องเกร็งหรอกทำตัวตามสบายเดี๋ยวพี่เคนก็มาแล้ว” พริกไทยบอกกับฉัน
“ครับ คุณพริกไทย”
“โนจ้ะ!! เราจะไม่เรียกกันแบบนั้นเรียกพริกไทยเฉย ๆ พอเพราะว่าเราน่าจะห่างกันไม่เท่าไร”
“แต่ว่าคุณพริกไทยเป็นแฟนเสี่ยเปลวและผมก็เป็นลูกน้องด้วยเรียกแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ” ฉันพยายามปฏิเสธเพราะยังไม่อยากตกงานตอนนี้ ฉันยังไม่มีที่ไป
“เสี่ยเปลว!!ให้พีต้าร์เรียกพริกไทยว่าพริกไทยนะ!?” เธอหันไปขออนุญาณเสี่ยเปลว
“เอ่อไม่เป็นไร...” ฉันเลิ่กลั่กไม่อยู่สุขเพราะเสี่ยเปลวมองฉันนิ่งจ้องจนฉันเริ่มกลัวแล้ว
“แล้วแต่สิ”
“...!!” ฉันตกใจนิดหน่อยที่เสี่ยเปลวอนุญาณเพราะเขาน่าจะหวงแฟนตัวเองสิ
“เย้!!งั้นพริกเรียกพีต้าร์ว่าต้าร์เฉยๆ ได้ไหม??” เธอหันมาถามฉัน
“ได้ครับ..” ถ้าเสี่ยเปลวไม่ฆ่าฉันซะก่อนก็ไม่มีปัญหาหรอก
“ดีจัง ^^”
“เฮ้ยยยย!!!วู้วววววววว!!!!” และอยู่ ๆ เสียงของคุณเพ้นท์ก็ร้องดังขึ้นฉันมองออกไปนอกสนามพบว่าหมอเคนนั้นชนะไปซะแล้ว
“เย้!!พริกว่าแล้วว่าพี่เคนต้องชนะ!!” พริกหันมาหาฉัน
ฉันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกันก็บอกแล้วว่าเขาน่ะมีฝีมือ...
“งั้นผมขอออกไปหาหมอเคนหน่อยนะครับ” ฉันจะไปที่อื่นแต่เอาเขามาเป็นข้ออ้างเฉย ๆ ไหน ๆ ก็แข่งจบแล้วพอดี
“ได้สิ พริกไปด้วย”
“อะเอ่อ แต่ว่า...” จะไปทำเนี่ย?
“นะ ๆ พริกอยากไปเข้าห้องน้ำด้วยพอดีเลยเพราะงั้นแวะไปที่หาพี่เคนด้วยเลย” เฮ้อออ ต้องเอาไปด้วยสินะ
“ได้ก็ครับ”
“ดูแลเมียกูดี ๆ ละ” เสียงของเสี่ยเปลวทำเอาฉันขมลุกซู่เลย
“ดะได้ครับ” ฉันบอกแบบนั้นก่อนจะเดินออกมาโดนมีพริกไทยเดินตามออกมาด้วย แต่ว่าทำไมกับฉันเสี่ยเปลวยอมง่ายจังทั้งที่ยังไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าฉันเป็นผู้หญิง
“ต้าร์เป็นผู้ชายหน้าหวานจัง ถ้าเป็นผู้หญิงต้องสวยแน่ ๆ เลย ^^”
“ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ...”
“เฮ้ย!!ไอ้ต้าร์!!!” กึก!! เท้าของฉันชะงักเมื่อมีเสียงเรียกชื่อของฉันเสียงดังและแน่นอนว่าไม่ใช่มิตรที่ดีแน่นอน
“ว้าววว!!พาใครมาด้วยวะเนี่ย?!” และพวกมันก็เดินเข้ามาหาฉัน
มันเป็นคนที่เคยแข่งรถกับฉันแล้วแพ้เลยเขม่งกันมานานแล้ว เฮ้ออ และทำไมต้องมาเจอตอนนี้ด้วยวะ
“ผู้หญิงของมึงนี่สวย ๆ ทั้งนั้นเลยวะไอ้ต้าร์” หมับ!! ฉันคว้ามือของพริกไทยมาหลบด้านหลังของฉัน
“อย่ามาเสือกและไสหัวไปซะ” ฉันไม่อยากให้พริกไทยต้องมาเดือดร้อนด้วยและถ้าเจ็บตัวไปด้วยเสี่ยเปลวได้ไล่ฉันออกแน่เพราะดูแลแฟนของเขาไม่ดี
“กว่าพวกกูจะเจอตัวมึงคิดว่าง่ายเหรอวะแล้วเรื่องอะไรกูต้องไปง่าย ๆ ด้วย” พวกมันเดินเข้ามาใกล้อย่างน้อยตอนนี้ฉันต้องทำให้พริกไทยกลับไปหาเสี่ยเปลวก่อน
“อ่อ มึงคงจะแค้นใจมากสินะที่แพ้กูอ่ะแต่ไม่ต้องห่วงหรอกเพราะไม่ว่าอีกกี่ครั้งก็แพ้”
“ไอ้ต้าร์!!!”
“จำชื่อกูได้ซะด้วยก็นะคงไม่มีใครลืมคนที่ชนะตัวเองหรอก แต่กูจำชื่อมึงไม่ได้วะ” จริงนะ...ฉันจำหน้าได้แต่ชื่อลืมไปแล้ว
หมับ!!
“ต้าร์!!” มันเข้ามากระชากคอเสื้อของฉันพริกไทยร้องอย่างตกใจ
“มึงมาแข่งกับกูอีก!!!โดนมีผู้หญิงของมึงไปเป็นเดิมพัน!!!” มันมองพริกไทย
“กูไม่แข่ง”
“หรือกลัวแพ้??” มันยิ้มเยาะ
“กูกลัวว่ามึงจะรับไม่ได้มากกว่าถ้าต้องแพ้กูอีก” ปึก!! ฉันเต้นไปที่ขาของมัน
“อ๊าก!!!”
“กรี๊ดดด!!” ฉันหันไปตามเสียงพบว่าเพื่อนของมันกระชากแขนของพริกไทย แม่งเอ๊ย!! จะเอาให้ใช่ไหมวะ?!
“ปล่อยเธอ!!!”
“กูไม่ปล่อยจนกว่ามึงจะตกลงแข่งรถกับเพื่อนกู!!”
“ปล่อยฉันไอ้เลว!!รู้ไหมฉันเป็นใคร?!ฉันเป็นเมียเจ้าของที่นี่เว้ยยยย!!!” พริกไทยด่าพร้อมโวยวายแถมบอกตำแหน่งของตัวเองเสร็จสับ!!
“เหอะ!!กูไม่เชื่อหรอกเว้ย!!ตอนนี้เจ้าของที่นี่กับเมียนอนอยู่บ้านเลี้ยงลูกแล้วเว้ย!!” อ่า ทั้งคู่มีลูกแล้วนี่เอง
“ไอ้ควายเอ๊ยยย!!มีลูกแล้วมาที่นี่ไม่ได้เหรอวะ?!” แรงมากกกก
“ปล่อยพริกไทยเดี๋ยวนี้ไม่อย่างงั้นจะหาว่ากูไม่เตือน” ตอนนี้ฉันเริ่มอารมณ์เสียแล้วเพราะที่ออกมาก็เพื่อจะไปสูบบุหรี่สักหน่อย
“ก็แค่ยอมแข่งกับกูก็จบแล้ว...”
“หึ ก็ได้อย่ามาร้องไห้ทีหลังแล้วกัน” ที่ยอมเพราะอยากจบปัญหาต่างหาก
“แต่จะแข่งธรรมดาก็ไม่ได้ต้องมีอะไรมาเดิมพัน...” มันมองพริกไทย
“นั่นผู้หญิงของกู...” ฉันพยายามบอกกับมัน
“กูไม่สน!!!จะเป็นหรือไม่เป็นผู้หญิงคนนั้นก็ต้องมาเป็นของเดิมพัน...ว่าไงคนสวย??” เพี๊ยะ!! มันจะจับคางของพริกไทยแต่โดนเธอปัดออกอย่างรังเกียจ
“สกปรก!!!”
“ปากดี!!!” เพี๊ยะ!! มันจะตบพริกไทยแต่ฉันเข้าไปรับแทนเพราะจะปล่อยให้พริกไทยเจ็บตัวไม่ได้
“ตะต้าร์...”
“กูจะแข่ง...และกูจะชนะมึง” ฉันบอกกับมัน
“หึ เอาสิ”
“แต่ถ้ากูชนะละก็ขอกระทืบจนกว่าจะพอใจนะ...” ฉันยื่นข้อเสนอของตัวเองไปมั้งคิดว่าตัวเองจะได้ฝ่ายเดียวเหรอวะ?
“มึงว่าไงนะ??” มันถามซ้ำ
ฉึกก!! ฉันหยิบบุหรี่ขึ้นมาก่อนจะจุดสูบและพ่นควันออกมาอย่างล่องลอย
“ฟู่วววววว์”
“กูบอกว่าถ้ามึงแพ้มึงต้องให้กูกระทืบจนกว่ากูจะพอใจไง ฟู่ววววว์” ฉันบอกมันอีกรอบก่อนจะพ่นใส่หน้ามันซึ่งมันไม่ใช่บุหรี่ธรรมดาหรอกแต่เป็นบุหรี่ที่ผสมเนื้อหรือก***าด้วยเพราะงั้น ฉันเลยลอย ๆ หน่อย ๆ หึ ก็บอกแล้วว่าฉันทำแม่งทุกอย่างแหละเรื่องเลว ๆ อะ
“ไอ้สัสต้าร์!!!”
“ของเดิมพันไม่ต้องมีเพราะกูจะชนะมึง” หมับ!! ฉันแย่งตัวของพริกไทยออกมา
“กลับไปหาเสี่ยเปลวซะ” ฉันบอกกับเธอพร้อมดันหลังให้เดินออกไป
“แต่...” เธอส่งสายตาเป็นห่วงมาให้
“ไปสิเดี๋ยวผมจัดการตรงนี้เอง...” ฉันบอกและมองพริกไทยเดินออกไป
“ไปเคลียร์สนามดิอยากแข่งนักไม่ใช่เหรอ?” ฉันหันไปพูดกับพวกมัน...
“หึ เฮ้ย!!!ไปเคลียร์สนามกูจะลงแข่งรถกับไอ้ต้าร์คนเก่งหน่อย!!” มันพูดอย่างพอใจก่อนจะเดินออกไป ฉันเองก็ไปเตรียมรถมั้ง
“เฮีย...” ฉันเดินมาที่อู่ก็เจอเฮียปิงกำลังแต่งรถอยู่พอดีคงรู้เรื่องของฉันแล้วมั้ง
“ไอ้ต้าร์!!จะลงแข่งเหรอวะ?”
“อืม” ฉันตอบสั้น ๆ เพราะตอนนี้เนื้อแม่งเริ่มออกฤทธิ์มันทำให้เชื่อมช้าลอย ๆ หน่อยแต่ก็ยังสามารถควบคุมสติได้
“มึงดูดเนื้อเหรอ?”
“ใกล้หมดละ” ฉันบอกก่อนจะสูบลงปอดไปครั้งสุดท้าย
“ฟู่ววววววววววววว์~~”
“ไอ้สัสเต็มหน้ากูเลยยยยย” ฉันพ่นควันใส่หน้าของเฮียปิงไปก่อนจะทิ้งก้นบุหรี่ลงพื้นและเหยียบมันซะ
“ไหนรถ??”
“ลอยอย่างงั้นไหวเหรอมึง?” เขาถามฉัน
“ไหวดิแค่นี้เอง...”
“เหอะ!!และมึงบอกคุณหมอเคนหรือยัง??” เฮียปิงถามฉันซึ่งนั้นทำให้ฉันงงหน่อย ๆ ว่าการที่ฉันจะลงแข่งรถนั้นนนน
“มันเกี่ยวอะไรกับเขาด้วยล่ะ???” ฉันถามอย่างสงสัยก่อนจะเลิกสนใจเฮียปิงและเอารถไปแข่งมันเป็นของฉันซึ่งได้รับการแต่งเพิ่มประสิทธิภาพเรียบร้อยแล้ว...
“เออ แล้วกูจะคอยดูว่ามันเกี่ยวหรือไม่เกี่ยว หึ”
“ไร้สาระ”
บรื้นนนนนนนนน
- ผู้เขียน
