Doctor 12 น้องชายคนโปรด
1673 คำ
(พีต้าร์)
วันต่อมา...
“อือออออ” พรึ่บ!! ฉันพลิกตัวเมื่อเริ่มรู้สึกตัวฉันนอนกลิ้งไปมาสักพักก่อนจะพบว่าตัวเองไม่ได้อยู่ที่สนามแข่งแล้ว
“ทะที่นี่ที่ไหนวะ?!” ฉันพูดขึ้นมาอย่างตกใจมันเป็นห้องนอนที่ฉันไม่คุ้นตามันเป็นสถานที่ที่ฉันไม่คุ้นเคยมาก่อน
พรึ่บ!! ฉันมองสำรวจตัวเองก่อนจะพบว่าเสื้อผ้าของตัวเองยังอยู่ดีไม่ได้หายไปไหน สบายใจขึ้นมาหน่อยฉันพยายามคิดและเค้นความทรงจำที่เกิดขึ้นเมื่อขึ้นนี้หลังจากที่แข่งรถเสร็จแล้วฉันก็กระทืบไอ้เพรชจ้าก่อนจะเดินออกมาและหลังจากนั้น...
“จำไม่ได้เลย แม่งเอ๊ยยย!!” ไม่น่าดูดเยอะขนาดนั้นเลยและที่นี่ที่ไหนวะเนี่ย?
ฉันก้าวขาลงจากเตียงก่อนจะเดินสำรวจดูที่นี่เป็นบ้านใหญ่หลังมีพื้นกว้างมาก
แกร๊ด!
เสียงเปิดของประตูทำให้ฉันหันไปมองและก็พบกับเขาหมอเคน...
“หมอเคน?” ฉันเผลอเรียกเขาออกมาส่วนเขาก็ยืนกอดอกพิงประตู คิดว่ามันหล่อเท่นักหรือไงนะ??
เออ!! หล่อมากกกกกกกก
“เมื่อคืนไม่เห็นเรียกแบบนี้เลยนิ หึ” เขาพูดก่อนจะเดินเข้ามาในห้อง
“มะเมื่อคืนผมไม่ได้พูดอะไรแปลก ๆ ออกไปใช่ไหม?” ฉันถามเพื่อความแน่ใจว่าตัวเองจะไม่พูดอะไรที่ไม่ควนพูดออกไป
“อะไรที่นายว่ามันอะไรล่ะ?” เขาถามพร้อมเดินเข้ามาใกล้ฉันขึ้นเรื่อย ๆ ทำให้ฉันต้องถอยหนีนิดหน่อย
“ถะถอยออกไปนะครับ”
“ฉันถามว่านายกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่?” เขาถามแบบนี้แปลว่าฉันไม่ได้พูดมันออกไปสินะ ค่อยโล่งใจหน่อย
“มะไม่มีอะไรหรอกครับ แค่เวลาผมเมาชอบพูดไปเรื่อยบางทีด่าพ่อด่าแม่คนอื่นก็มีผมเลยกลัวว่าผมจะพูดอะไรแบบนั้นกับหมอออกไป”
“พูดสิ”
“...!!” ฉันตกใจทันทีเมื่อเขาพูดแบบนั้นออกไป
“นายพูดว่า...พี่เคนต้าร์อย่านู้น ต้าร์อย่างนี้แล้วทำไมตอนนี้ไม่พูดแล้วล่ะ หืม?” พรึ่บ!! เขาพูดและเข้าใกล้ฉันเรื่อย ๆ ทำให้ฉันชนเข้ากับปลายเตียงและล้มไปนั่งหมอเคนโน้นตัวลงมาหาฉันหน้าของเราทั้งคู่ใกล้กันมากจนรู้สึกถึงลมหายใจของกันและกัน
“ตะต้าร์เหรอ?”
“ใช่ นายพูดแบบนั้นเพราะและน่ารักกว่าพูดผมซะอีก” เขายิ้มนิด ๆ
“เออ นั่นเพราะเมาต่างหาก”
“อ่อ เมางั้นนายก็คงไม่รู้ตัวสินะว่าตัวเองตกลงอะไรกับฉันเอาไว้” พรึ่บ!! ฉันเอาดันหน้าอกของหมอเคนเมื่อเข้ามาใกล้จะตอนนี้ฉันนอนราบกับไปเตียงแล้ว และเขาก็ยังตามคร่อมร่างของฉันเอาไว้ด้วย
“มะหมอมีอะไรก็พูดกันดี ๆ สิไม่ใช่มาทำแบบนี้” ฉันดันอกของเขาไม่ให้มาใกล้ตัวของฉันมากเกินไป
“ฉันชอบอยู่แบบนี้มากกวว่า” หมับ!! ไม่พูดเปล่าแต่เขาจับมือของฉันที่ดันหน้าอกเขาออกและล็อกไว้กับเตียงทั้งสองข้าง อยากจะบ้าตาย! เขาทำอะไรเนี่ย?!
“หมอ!อยากผิดผีหรือไงฮะ?!”
“จะผิดก็ผิดสิ นี่มันสมัยไหนแล้วผู้ชายกับผู้ชายมันเป็นเรื่องปกติ...”
“หมอ..!!” ฉันเรียกเขาอย่างตกใจเมื่อมือซน ๆ ของเขานั่นล้วงเข้ามาในเสื้อของฉันพยายามลูบวนบริเวรแถวหน้าท้อง
“มีเอวอย่างกับผู้หญิงแหนะ” เขาพูดขึ้น
“ระไร้สาระ!!! ออกไปนะหมอเคน!!ไม่อย่างงั้นจะมาหาผมไม่เตือนไม่ได้นะ!!” หมับ!! ฉันพยายามจะยกขาเตะแต่ก็โดนหมอเคนนั่งทับเอาไว้อีก
“นายอย่าดิ้นไม่อย่างงั้นฉันจะล้วงขึ้นมากกว่านี้” ฉันเม้นปากแน่นเพราะสู้ไม่ได้ฉันไม่เคยเจอผู้ชายแบบเขามาก่อนทั้งแข็งแรงและฉลาด ก็นะเขาเป็นหมอนี่น่า
“ผะผมจะกลับบ้าน...” ตอนนี้ฉันต้องหาทางออกไปจากนี้และการที่เขาอยู่ที่นี่ด้วยนั่นแปลว่าเขาเป็นเจ้าของบ้านหลังนี้
“นายไม่มีบ้านให้กลับสักหน่อย”
กึก! ฉันชะงักไปก็จริงอย่างที่เขาพูดมานั่นแหละ ฉัน...ไม่มีบ้านให้กลับไปและถ้าออกไปได้ก็ต้องไปอยู่ที่อู่รถอยู่ด้วย
“เรื่องนั้น...”
“เพราะงั้นนายก็อยู่ที่นี่ซะฉันบอกแล้วไงว่าถ้าเข้ามาแล้วออกยาก...” เขาก้มลงมาอีกทำให้จมูกของเราชนกันอยู่ ๆ ก็มีความทรงจำแปลก ๆ เข้ามาในหัว ความทรงจำที่ว่าเมื่อคืนเขาจูบฉัน คงไม่ใช่หรอกมั้ง??
“ไม่เอาหรอก” ฉันรีบปฏิเสธทันทีเพราะถ้าอยู่ที่นี่ฉันจะโดนเขาจับกินเมื่อไหร่ก็ไม่รู้และอีกอย่างเขาอาจจะรู้ก็ได้ว่าความจริงแล้วฉันเป็นผู้หญิง
“ไม่ได้เพราะนายตกลงแล้วว่าจะมาอยู่ที่นี่” หมับ! เขาเอามือมาลูบหน้าของฉันเบา ๆ
“ตะตกลง?” ฉันงงนิดหน่อยฉันไปพูดแบบนั้นตอนไหน???
“ใช่ เมื่อคืนนี้นายพูดว่า...พี่เคนต้าร์ไปอยู่ด้วยนะแบบนี้เลยละ” มะไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันจะพูดแบบนั้น
“0_0”
“ฉันก็เลยตกลงและทำความสะอาดห้องนี้ใหม่ทั้งหมดเพื่อนาย และนายจะไม่อยู่ได้เหรอพีต้าร์ หืม?” เขาเอียงคอพูดก้มมองหน้าฉัน
“อะเอ่อ...อยู่ที่ไหนเหรอ?” ฉันเองก็ไม่มีที่ไปถ้าอยู่ที่นี่ก็จะไม่ลำบาก (มั้งนะ)
“ใช่ เพราะงั้นอยู่ที่นี่ซะ ฉันอนุญาตและนายก็ตกลงแล้วด้วยหรือว่าจะผิดคำพูดล่ะ??? นายเป็นผู้ชายนิอยู่กับฉันคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง??” แค่ระหว่างนี้ระวังไม่เข้ารู้ตัวก็พอและถ้าหาที่อยู่ใหม่ได้ก็ค่อยย้ายออกไป เพราะจะอยู่ที่อู่อย่างเดียวไม่ได้ด้วยสิ
“และทำหมอถึงอนุญาตละ??” อยู่ ๆ ก็เอาคนแปลกหน้ามาอยู่ในบ้านเขาไม่กลัวหรือยัง??
“ฉันเหงา..”
“เหงา?” เขาเนี่ยนะเหงา??
เขาเป็นหมอนี่น่า...ทำงานตลอดจะเอาเวลาไหนไปเหงาและที่สำคัญก็เห็นออกเที่ยวทุกวัน เดี๋ยวร้านเหล้า เดี๋ยวสนามแข่งรถ เหอะ!!!
“บ้านหลังนี้ฉันอยู่คนเดียวเพราะงั้นจะเอานายมาอยู่ด้วยอีกคนก็คงไม่เป็นไรหรอก” อ่อ เขาอยู่คนเดียวนี่เอง
“ถะถ้างั้นผมจะอยู่จนกว่าจะหาที่อยู่ใหม่ได้แล้วกัน” จะมาอยู่ตลอดไม่ได้หรอกฉันเองก็เกรงเขาเหมือนกันนะ
“ไม่ต้องหรอกนายจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้เลย” เขาพูดพร้อมมือจับหน้าผากของฉัน ลูบเบา ๆ ที่ไร้ผมของฉันด้วยนิ้วหัวแม่มือ ทำไมมันอ่อนโยนจังนะ...
“....”
โครกกกกกกกก!!!!!และแล้วความเงียบที่เกิดขึ้นก็โดนขัดขวางโดยเสียงท้องร้องของฉัน
“หึ หิวแล้วเหรอ??” เขายิ้มเยาะที่ฉันท้องร้อง
“กะก็คนมันหิวนิ 0/////0” ฉันไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะเพราะงั้นไม่แปลที่ฉันจะท้องร้องแบบนี้
“งั้นนายก็อาบน้ำเถอะ เดี๋ยวฉันไปทำอาหารให้ จุ๊บ!!”
“อ๊ะ 0.0” เขาจูบที่หน้าผากของฉันก่อนจะลุกและเดินออกไปทันทีทิ้งฉันนอนแผ่หลานอยู่กลางเตียงนอน
“ขะเขา...” ฉันเสียงสั่นเอามือแตะตรงที่โดนเขาจูบทั้งที่เขาคิดว่าฉันเป็นผู้ชายแท้ ๆ แต่ก็ยังทำแบบนั้นหรือว่าเขาจะชอบฉันที่เป็นผู้ชายจริง ๆ 0-0 ????
“โอ๊ยยยยย!!!!ไอ้หมอบ้าเอ๊ยยยย!!!”
มาทำให้ฉันใจเต้นแรงขนาดนี้ได้ยังไง?!!
ไม่ได้นะ!! ฉันคือผู้ชายคนหนึ่งจะหวั่นไหวไม่ได้ ไม่ด้ายยยยยยยยยยย
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!
ชั่วโมงต่อมา...
ฉันจัดการอาบน้ำและแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าของฉันดีที่หมอเคนเอากระเป๋าเสื้อผ้ามาด้วยและโชคดีที่เขามีมารยาทไม่เปิดประเป๋าโดยภาระการไม่อย่างนั้นเขาต้องรู้แน่ ๆ เลย เมื่อแต่งตัวเสร็จฉันก็เดินออกมาห้องนอนซึ่งตอนนี้มันคงเป็นของฉันแล้วแหละ
แกร๊ด! เมื่อเดินออกมาแล้วก็พบว่าตัวเองอยู่ชั้นสองของบ้านเพราะงั้นเลยต้องเดินลงเพื่อหาหมอเคนแต่ว่าฉันต้องเดินไปทางไหนเนี่ย งงไปหมดบ้านหลังใหญ่เกินไปไหมเนี่ยสำหรับการอยู่คนเดียว
กึก!!! แต่ขาของฉันก็ต้องชะงักเมื่อเดินมาแล้วเจอกับกลุ่มชายชุดดำจำนวนมาก
“นี่มันบ้านมาเฟียชัด ๆ”
“หมอออออออออออออออ!!” ฉันแหกปากเสียงดังเพื่อเรียกเขาเพราะจะถาม!!!
ตึก ๆ ๆ ๆ
“มีอะไรพีต้าร์?!” เขาวิ่งมาหาฉันพร้อมเสื้อเอี๊ยมกันเปื้อนทำอาหารแถมในมือยังถือตะลิวอยู่เลย
นะน่ารักชะมัดเลย...
“เอ่อ...”
“มีอะไรเรียกทำไมเสียงดัง??”
“ไหนว่าอยู่คนเดียวไงแล้วนั่นอารายยยย??” ฉันชี้ไปที่ชายชุดดำที่ยืนอยู่
“อ่อ นั่นลูกน้องไม่นับ ^-^”
“เฮ้ย!!พวกมึง”
“ครับ!!!คุณหมอ!!!!” ฉันสะดุ้งเมื่อลูกน้องเขาตอบรับเสียงดัง
หมับ!!! และหมอเคนก็เดินกอดคอของฉันแน่และแนะนำฉันกับลูกน้องของเขาว่า...
“นี่...พีต้าร์จะมาอยู่ที่นี่ด้วยในฐานะน้องชายกู!!เพราะงั้นเคารพเขาให้เหมือนเคารพกู”
“ครับ!!!!”
“พูดอะไรหน่อยสิน้องชาย” เขาหันมาพูดกับฉัน...
น้องชายเหรอ????
ก็ดีน้องชายก็น้องชาย ^^
“อะเอ่อ สวัสดีครับผมพีต้าร์เป็นน้องชายพี่เคนครับ ^0^”
ฉะบายจายยยยย ขึ้นมาหน่อย
“หึ”
- ผู้เขียน
