“คุณยายคะ กุลทำขนมมาให้ทานค่ะ” นรีกุลวางขนมตาลสีเหลืองทองที่ใส่จานใบสวยลงบนโต๊ะที่ปูด้วยผ้าสีขาวสะอาดด้วยกริยานุ่มนวล จากนั้นก็หย่อนกายที่อวบอัดขึ้นของตัวเองลงบนเก้าอี้ข้างๆ กับหญิงชราผู้มีพระคุณ ก็หลังจากที่หล่อนออกจากโรงพยาบาลแล้ว คุณตากับคุณยายก็รับอุปการะหล่อนในฐานะบุตรบุญธรรม ซึ่งนั่นก็ทำให้ชีวิตของหล่อนและลูกที่กำลังจะเกิดมาพบกับแสงสว่างอีกครั้ง พอหล่อนเข้ามาอยู่ในบ้านของพวกท่าน ก็พบว่าพวกท่านเป็นเศรษฐีในเมืองระยอง และก็ทำธุรกิจเกี่ยวกับยาและเวชภัณฑ์ทางการแพทย์ สองตายายไม่มีบุตร มีเพียงหลานๆ จากพี่น้องร่วมสายเลือดเท่านั้น แต่พวกเขาก็มีธุรกิจเป็นของตัวเองกันหมดแล้ว ไม่มีใครพอมีเวลาว่างมาช่วยดูแลธุรกิจของพวกท่าน เมื่อหล่อนเข้ามาเป็นบุตรบุญธรรมของพวกท่าน หล่อนก็พยายามเรียนรู้งาน เพื่อที่จะได้แบ่งเบาภาระของพวกท่านให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ หล่อนจะตอบแทนบุญคุณที่พวกท่านมอบให้ด้