“ทำไมถึงไม่เซ็นทั้งที่กูให้ความชัดเจนกับมึง” น้ำเสียงหงุดหงิดพร้อมสีหน้าไม่พอใจ ตอนนี้พ่อของลูกกำลังทำหน้าที่สารถีที่ดีในการพาฉันไปตรวจครรภ์ ถึงเขาจะหงุดหงิดไม่พอใจที่ฉันไม่ยอมจดทะเบียนสมรสด้วย แต่การขับรถของเขานั้นนุ่มนวลมาก ส่วนหนึ่งคงมาจากเป็นห่วงลูกในท้องที่เหลือเวลาอีกไม่กี่เดือนก็จะลืมตามาดูโลก
“ใบทะเบียนสมรสไม่ใช่เครื่องยึดเหนี่ยวว่ากูจะดึงมึงไว้ได้ มันก็ชี้ชัดให้เห็นอยู่ทนโท่ เพราะมึงแต่งงานกับคนอื่นไปแล้ว” ฉันพูดโดยไม่หันมองหน้าเขา ฉันเชื่อเสมอว่าใบทะเบียนสมรสมีค่ามากทางด้านกฎหมาย แต่ไม่ได้มีค่าทางใจสักนิดถ้าต่างฝ่ายต่างคิดนอกใจกัน
ตอนรักกันจูงมือชวนกันไปจด พอหมดรักลากกันไปหย่า ช่างน่าสมเพชสันดานมนุษย์ ไม่นึกถึงตอนรักกันเลย
“งี่เง่าว่ะ” เป็นครั้งแรกที่เขาพูดประโยคนี้ออกมา เป็นคำที่ฉันได้ยินแล้วรู้สึกเสียใจ ช้างพลายยังคงพูด ฉันเดาว่าเป็นความในใจของเขา “อยากได้ความชัดเจน พอกูยื่น
