บทที่16

2000 คำ

วันนี้คือวันที่ 31 ธันวาคม ขณะที่ทุกคนกำลังสังสรรค์ปีใหม่ฉันกลับต้องนั่งแก้โจทย์วิชาคณิตศาสตร์ตั้งแต่เช้า อย่างที่บอกว่าการบ้านฉันเยอะมากขนาดทำมาสองวันแล้วยังไม่เสร็จเลย “ข้าวเพื่อนโทรมาหาน่ะ” แม่เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเอามือถือมาให้ฉันก่อนจะออกไปจากห้องเพื่อเปิดโอกาสให้ฉันคุยกับเพื่อนและเพื่อนที่ว่าคงจะเป็นดาวนั่นแหละฉันไม่มีมือถือเลยให้เบอร์แม่ฉันเอาไว้เวลามีอะไรดาวก็จะโทรเข้ามาที่เบอร์แม่ฉัน “ฮัลโหล” ทันทีที่ได้ยินเสียงฉันดาวก็รีบเอาโทรศัพท์ให้ฉันฟังเสียงเพลงและเสียงของเพื่อนๆที่กำลังสนุกสนานกันอยู่ วันนี้ที่บ้านของดาวจัดงานปีใหม่เลยชวนเพื่อนๆไปที่บ้านแต่ฉันบอกดาวไปแล้วว่าฉันไปไม่ได้จริงๆเพราะต้องทำการบ้านและรายงานให้เสร็จ หัวฉันไม่ค่อยดีเวลาเรียนก็ตามเพื่อนไม่ค่อยทันเลยต้องขยันให้มากกว่าคนอื่นไม่เหมือนดาวรายนั้นทั้งสวยทั้งเรียนเก่ง “ไม่มาจริงๆหรอ” ดาวทำเสียงเศร้ามาก “ขอโทษจริ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม