บทที่23 เสือหวงก้าง

1873 คำ

ข้าว ไม่รู้ว่าเพราะอะไรที่ทำให้ฉันพูดกับพี่เสือไปแบบนั้น ฉันไม่ได้ชอบพี่นนท์แต่ฉันก็ดันพูดแบบนั้นไปแล้ว วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องติวหนังสือแต่ฟ้าดันโทรมาบอกฉันแต่เช้าว่าวันนี้คงไม่ได้มาติวด้วยเพราะแม่ของฟ้าต้องผ่าตัดนิ่วฟ้าเลยต้องงอยู่เฝ้า “หนูข้าวคะเพื่อนหนูข้าวมาแล้วนะคะ” ป้าพรเดินเข้ามาบอก “ขอบคุณค่ะป้างั้นข้าวไปติวหนังสือก่อนนะคะ” ฉันหันไปบอกแม่กับคุณลุงก่อนจะรีบหอบหนังสือออกไปหาพี่นนท์ข้างนอก วันนี้เราสองคนจะติววิชาเลขกัน ฉันกับพี่นนท์ติวหนังสือกันอยู่ที่เดิม พี่นนท์เก่งวิชาเลขมากแถมยังสอนเข้าใจง่ายด้วย “ จะออกไปแตะขอบฟ้า สุดท้ายแม้โชคชะตาไม่เข้าใจ มองไปไม่มีหนทาง แต่รู้ว่าฉันต้องไปต่อไป ตรงเส้นขอบฟ้าสีคราม ความหวังยังนำทางฉันใช่หรือไม่ คำตอบอยู่กลางคลื่นลม ชีวิตแม้ต้องล้มลงตรงไหนแต่ฉันก็ยังยืนยันที่จะไป... ” ในระหว่างที่พี่นนท์กำลังติวเลขให้ฉันอยู่นั้นเพลงของพี่ตูนก็ดังท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม