EP04.3 ll เด็กผีกับหมอเวร [3]
1008 คำ
♥선생님 Injured Girl
BLACKPINK - '휘파람'(WHISTLE)
หมอคะ ถ้าไม่คบ เป็นศพแน่
EP04.3 ll เด็กผีกับหมอเวร [3]
“เปล่าครับ แค่บอกให้เธอรีบกลับแบบมีมารยาท”
“...”
ฉันชะงักแล้วสบตาอีพี่หมอด้วยท่าทางเอาเรื่องนิ เขาทำฉันขึ้นอีกแล้ว แต่ไม่อยากแสดงออกเพราะเพิ่งเผลอเหวี่ยงไปทีนึงบนรถเมล์ ฉันอยากเป็นเด็กน่ารักอ่อนหวานในสายตาพี่หมอไม่ใช่ผู้หญิงเกรี้ยวกราด
แต่แหม! พูดแบบนี้ด่าฉันยังรู้สึกดีกว่าเลย!
ฉันสูดหายใจลึกๆ ฮึบความหัวร้อนไว้ในใจก่อนจะฉีกยิ้มจนตาหยีเป็นพระจันทร์ครึ่งเสี้ยว
“ก็ได้ หนูเป็นคนมีมารยาท งั้นหนูจะกลับอย่างมีมารยาท ไม่อยากรบกวนพี่หมอหร๊อก” ฉันเอ่ยแล้วยกมือขึ้นมาโบกลาด้วยหน้าตาสดใส “นอนหลับให้สบาย อยู่รอดปลอดภัยด้วยปากแบบนี้นะพี่ หนูเป็นห่วง”
“ขอบคุณครับ”
นี่ฉันหลอกด่า เขารู้ตัวบ้างปะวะ ฉันแอบฉงนเมื่อเขาไม่แสดงปฏิกิริยาอะไรตอบกลับมาแม้แต่ความโกรธก็ไม่มี เขาหมุนตัวเดินไปแล้วยกมือขึ้นมาพอเป็นพิธีว่าเขาจะไปแล้ว
พอเขาหันหลังปุ๊ป และเดินห่างไปสักสามร้อยเมตร ฉันก็...
ตุบ!!
เตะถังขยะใกล้ๆ เป็นที่ระบายอารมณ์ จนคนที่เดินตามหลังมาสะดุ้งโหยง พวกเขาเหล่สายตามองฉันเล็กน้อยแล้วค่อยๆ เดินเลี่ยงไปทางอื่น ฉันไม่ได้เตะแรงมาก ถังขยะก็เลยแค่ขยับจากตำแหน่งเดิมไปเล็กน้อย ถ้าไม่ติดว่าเตะแล้วเจ็บตีน ฉันจะเตะจนหายโมโหเลย!
อีพี่หมอ อีขยะเปียก!! สูงส่งมาจากไหนปฏิเสธฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่าอะฮะ!!
ฉันมองตาขวางพร้อมกับหายใจออกและสงบสติอารมณ์ด้วยการหลับตาครู่นึงค่อยๆ คลายความโกรธออกไป ฉันอุตส่าห์ลดอีโก้ตัวเองลงมาตามง้องอนแล้วยังจะลีลามากเรื่อง คนอื่นไม่เห็นจะจีบยากจีบเย็นแบบเขาเลย! แค่ยิ้มให้ก็เดินเข้าหาฉันแล้ว
วันนี้ฉันจะก่อกวนเขาแค่นี้ก่อน วันหน้าฉันจะมาใหม่อย่างไฉไล และจะทำให้เขาสนใจในตัวฉันให้ได้อย่างแน่นอน!! ถ้าฉันได้เขาเมื่อไหร่ ฉันจะทิ้งให้ช้ำใจเลยคอยดู๊!
วันต่อมา
ณ โรงเรียน
“อีเกรทททททท” อีมินต์เรียกชื่อฉันก่อนจะวิ่งเข้ามาหาตอนที่ฉันกำลังหยิบชีทวิชาภาษาอังกฤษออกมา อาจารย์สั่งการบ้านเมื่อวันก่อน และแน่นอนว่าฉันทำเสร็จแล้ว ไม่ใช่เพราะฉันขยันอะไรหรอกนะ
“ค่าลอกหน้าละ 20 บาท” ฉันว่าก่อนจะแบมือ เอาก้นพิงโต๊ะพลางยักคิ้ว ชีทอังกฤษมีห้าหน้า ถ้ามันลอกทุกหน้าฉันจะได้หนึ่งร้อยบาทต่อคน ทั้งห้องมีเกือบสามสิบคน... คำนวณจากความเป็นไปได้ของคนในห้อง ต้องมีคนขอลอกฉันอย่างน้อยสิบคน วันนี้ฉันควรจะได้สักพันบาท “ลอกเสร็จแล้วเก็บไว้ที่กู กูจะเอาไปส่งเอง เดี๋ยวมึงให้คนอื่นลอกต่อ กูขาดทุน”
“โห อีหน้าเลือด กูเพื่อนมึงนะ! ขอลอกหน่อย! นะนะนะ”
“ไม่มีคำว่าเพื่อนในธุรกิจ มีแต่คำว่า Partner” ฉันว่าแล้วทำหน้าเหมือนเดิม “เอาไง จะจ่ายเงินรึจะเอาศูนย์”
“นี่มึงหาเงินไปสร้างบ้านรึไง เก็บเล็กเก็บน้อยกับเพื่อนกับฝูง”
“ค่ามันสมองเว้ย กว่ากูจะทำการบ้านเสร็จ กูต้องเค้นสมองและอ่านหนังสือที่กูเกลียด จะให้ลอกละเอาคะแนนเท่ากูฟรีได้ไง ไม่ยุติธรรม”
“กูลอกบางข้อก็ได้”
“หน้าละยี่สิบ”
“อีงก”
“ละจะเอาไง ลอกไม่ลอก”
“ลอก” อีมิ้นต์ถอนหายใจแล้วดึงกระเป๋าเงินออกมาพร้อมควักให้ ฉันอมยิ้มยื่นมือออกไปรับแล้วเอาเงินตบๆ ไปที่ชีทภาษาอังกฤษ เป็นการเรียกโชค
“ก็แค่เนี้ย ละไงวันนี้อีเดย์ไม่มาเหรอ”
“ไม่รู้ สงสัยตีกับผัว”
“อีเบรฟตายแล้วมั้ง” ฉันหัวเราะ เมื่อนึกถึงว่าเพื่อนตัวเองจะทำอะไรกับผู้ชายจอมทรยศ อีมิ้นต์ลากเก้าอี้ออกมานั่ง ก่อนจะเปิดชีทแล้วรีบลอกทันที มันลอกไปแล้วก็ชวนฉันคุยไปด้วย
“ว่าแต่มึงมีผู้ใหม่เป็นหมอเหรอ กูได้ยินพวกน้องพี่โยบอกมา”
“มันบอกว่าไง”
“มันบอกว่ามึงไปอ่อยนักศึกษาแพทย์แต่เขาไม่เอา”
...อีพวกปากเปราะ ไม่ใช่ไม่เอานะ เขาแค่ยังไม่รู้ใจตัวเองต่างหากล่ะ!!
“ไม่เอาไรล่ะ กูได้ไลน์พี่เขามาแล้ว อีพวกนี้ก็พูดไปเรื่อย ไม่รู้ตาสีตาสา”
“ไปได้มาได้ไง มึงขอเหรอ”
“เปล่า เขาขอกู แต่ไม่กล้าขอต่อหน้าคนเยอะๆ พอลงจากรถเค้าก็ขอกูเลย” ฉันพูดไปเรื่อยพร้อมกับยิ้มหวานพลางใช้นิ้วทั้งห้าไล่ตามกรอบหน้าตัวเองเพื่อให้อีมิ้นต์เห็นว่าหนังหน้าฉันน่ะมันดีแค่ไหน
“จริงปะเนี่ย!”
“จริง”
“หล่อปะ”
“หล่อมากกก”
“เชี่ยยยยยยย” อีมิ้นต์ตาเป็นประกาย ท่าทางสนอกสนใจในเรื่องที่ฉันจะเล่า ฉันขึ้นไปกลางเขาแล้วก็คงจะลงไม่ได้ต้องปีนต่อไปให้สุด ฉันเชิดหน้าเล็กๆ ก่อนจะโม้ต่อ
“เออ ทักไลน์มาไม่เลิกเลย จนกูต้องปิดแจ้งเตือน ปล่อยให้คุยคนเดียวไปก่อน ตอบไม่ทัน กูเหนื่อย!!”
เมื่อวาน , 8 pm
Grace’ : พี่หมอ
Grace’ : ทำไร
9 pm
Grace’ : หลับอ๋อ ตื่นแล้วทักมาด้วยนะ
10 pm
Grace’ : นอนนานจัง คงง่วงจริง
00.00
Grace’ : พี่ดูซีรีส์เรื่องนี้ดิ
Grace’ : send a link
02.00
Grace’ : ติดซีรีส์หนักมาก
02.30
Grace’ : คุยคนเดียวจริงจัง
Grace’ : อีพี่มึ้งงง ตอบมั่งก็ได้
[3]
- ผู้เขียน
