...สะพานดวงดาว… บทที่5.

1513 คำ

“แกเล่นตัวแบบนี้กับเจ้านายแกด้วยหรือเปล่ายะ” ฉันทิ้งตัวนั่งด้านข้าง รั้งแมวจอมหยิ่งมาอุ้มไว้บนหน้าตัก มันขืนตัวเล็กน้อย แต่ฉันไม่ยอมแพ้ ฉันกางนิ้วขยุ้มพุงย้อยๆ ของมันแรงๆ พร้อมกับหัวเราะคิกคักไปด้วย “แกหิวมั้ย ฉันมีของกินให้แกนะคราวนี้ไทเกอร์” มันปรือตามองไม่แสดงอาการอะไรเลยนอกจากนอนหมอบนิ่งๆ บนตักฉัน “แกจะกินก่อน หรือรอให้ฉันอาบน้ำเสร็จก่อนดีล่ะ” หากเจ้าไทเกอร์ตอบได้ฉันคงหลอนทั้งคืน ฉันผลักมันลงจากหน้าตัก มันฮึดฮัดเล็กๆ คงเพราะมันตั้งท่าจะหลับนั่นเอง “แกเอาแต่นอนแบบนี้เลยอ้วนพุงย้อยไงล่ะ” ฉันตะปบมือไปที่พุงย้วยๆ ของแมวจอมขี้เกียจ มันสะดุ้งโหย่ง ร้องเสียงดังประท้วง “เหมียวววววว” ฉันจัดการเทอาหารกระป๋องใส่จานใบหนึ่ง ฉันสละจานที่ฉันใช่กินข้าวใส่อาหารให้มันเชียวนะ “ฉันเทอาหารของแกไว้ตรงนี้นะ มากินด้วยล่ะ ฉันอุตส่าห์เจียดสตางค์ซื้อมาให้แกเชียวนะ” ฉันหันมากำชับแล้วก็เดินไปฉวยผ้าเช็ดตัวเดินเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม