“แกเล่นตัวแบบนี้กับเจ้านายแกด้วยหรือเปล่ายะ” ฉันทิ้งตัวนั่งด้านข้าง รั้งแมวจอมหยิ่งมาอุ้มไว้บนหน้าตัก มันขืนตัวเล็กน้อย แต่ฉันไม่ยอมแพ้ ฉันกางนิ้วขยุ้มพุงย้อยๆ ของมันแรงๆ พร้อมกับหัวเราะคิกคักไปด้วย “แกหิวมั้ย ฉันมีของกินให้แกนะคราวนี้ไทเกอร์” มันปรือตามองไม่แสดงอาการอะไรเลยนอกจากนอนหมอบนิ่งๆ บนตักฉัน “แกจะกินก่อน หรือรอให้ฉันอาบน้ำเสร็จก่อนดีล่ะ” หากเจ้าไทเกอร์ตอบได้ฉันคงหลอนทั้งคืน ฉันผลักมันลงจากหน้าตัก มันฮึดฮัดเล็กๆ คงเพราะมันตั้งท่าจะหลับนั่นเอง “แกเอาแต่นอนแบบนี้เลยอ้วนพุงย้อยไงล่ะ” ฉันตะปบมือไปที่พุงย้วยๆ ของแมวจอมขี้เกียจ มันสะดุ้งโหย่ง ร้องเสียงดังประท้วง “เหมียวววววว” ฉันจัดการเทอาหารกระป๋องใส่จานใบหนึ่ง ฉันสละจานที่ฉันใช่กินข้าวใส่อาหารให้มันเชียวนะ “ฉันเทอาหารของแกไว้ตรงนี้นะ มากินด้วยล่ะ ฉันอุตส่าห์เจียดสตางค์ซื้อมาให้แกเชียวนะ” ฉันหันมากำชับแล้วก็เดินไปฉวยผ้าเช็ดตัวเดินเ