...สะพานดวงดาว… บทที่3.

1546 คำ

และนั่นยิ่งทำให้มอลลี่โกรธจัด นางคิดมาตลอดว่านางชนะ ที่ไหนได้ นางแพ้มาดามโรสตั้งแต่แรก “สนใจอยากได้เทรนเนอร์ส่วนตัวไหม” บาดแผลบนร่างกายเลโอนาร์ดหายดีเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่แผลที่ติดอยู่ในใจกำลังทำให้กำลังใจของชายผู้นี้หมดลง ก่อนที่เขาจะรู้สึกท้อจนหมดหวัง ทรงรบอยากช่วยกระตุ้น อย่างน้อยก็น่าจะทำให้เลโอนาร์ด กลับมาเข้มแข็ง ก่อนที่สมบัติของมาดามโรสจะถูกละลาย เพราะพี่ชายไม่เอาไหนของเขานั่นเอง “ไม่...” “เลโอ...ในฐานะที่ผมอายุมากกว่าและเป็นหมอ ผมอยากเตือน” “หมอหมดหวังกับฉันอีกคนหรือไง?” เลโอนาร์ดย้อนถาม “เปล่า ผมเป็นห่วงคุณ” ทรงรบตอบตามจริง เลโอนาร์ดควรมีอนาคตสดใสกว่านี้ เขาแค่โชคไม่ดีที่มาเจอผู้หญิงอย่างเพนนี “อย่าใส่ใจคนไม่มีอนาคตอย่างฉันเลย” คงเพราะรู้สึกผิดหวังพร้อมๆ กันหลายทาง เลโอนาร์ดเลยรู้สึกหมดอาลัยตายอยาก “คุณไม่ใช่คนแบบนั้นนะเลโอ ผมรู้จักคุณดี” ทรงรบพยายามให้กำลังใจ เลโอนาร์ดน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม