...วุ่นวายนักจู่ๆ มีพ่อเป็นซุปตาร์... บทที่15.

1526 คำ

“จะให้พวกเราเชื่อเธอได้ยังไงเอล พวกเราเห็นเต็มสองตาว่าเมื่อวันก่อนเธอขึ้นรถไปกับพวกเขา” ฉันถอนใจแรงๆ “ผู้ใหญ่ใจดีเลี้ยงมื้อเย็น เป็นเธอ เธอจะปฏิเสธไหมล่ะ” ฉันพูดความจริงนะ ฉันได้รับการเชื้อเชิญ แม้ทั้งสองคนจะมุ่งหวังอย่างอื่นจากตัวฉัน ฉันไม่ได้โกหก สำหรับฉันแล้ว ผู้ชายคนนั้นเป็นคนอื่นจริงๆ “ฉันเชื่อไม่ลงหรอก ใครๆ ก็พูดเหมือนฉัน เธอมันเด็กเส้น” “เธอคิดมาตลอดเลยสินะ เธอแพ้เพราะเอลเป็นเด็กเส้น” ฉันยิ้มเยาะ กวาดตามองไปรอบตัว ฉันมาถึงจุดนี้เพราะตัวฉันเอง ไม่เกี่ยวกับสองผู้ยิ่งใหญ่นั่นสักหน่อย กอนหน้านี้พวกเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันมีตัวตนอยู่ “เชื่อมั่นในตัวหน่อยสิ เอลเองก็ยังต้องพิสูจน์ตัวเองเลย เอลไม่ใช่คู่แข่งของพวกเธอหรอก จบงานวันนี้ พวกเธอจะไม่มีทางได้เห็นหน้าเอลอีก” “หมายความว่ายังไงยะ เธอจะไม่เข้าวงการงั้นเหรอ?” “ใช่ เป้าหมายเอล ไม่ใช่ที่นี่” “อ้อ พวกเราพอจะเข้าใจแล้ว เธอไม่ใช่เด็กเส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม