...วุ่นวายนักจู่ๆ มีพ่อเป็นซุปตาร์... บทที่9.

1510 คำ

หากเด็กสาวผู้นั้นดั้นด้นมาถึงที่นี่ได้ คงมีความทะเยอทะยานไม่น้อย ดังนั้นหากต้องการชื่อเสียง เพื่อปูทางให้กับตัวเอง การได้พัวพันกับคนที่เป็นขวัญใจชาวประชา คงทำให้เด็กนั่นตื่นเต้นไม่น้อย อิริคลุกขึ้นยืน เขากลัดกระดุมเสื้อสูท สำรวจตัวเองผ่านเงาสะท้อนของกระจกเล็กน้อย แล้วจึงเดินดุ่มๆ ออกไปจากห้อง ทิ้งให้พี่ชายคนเดียวยืนลังเลอยู่ในห้องทำงาน เดวิดสะบัดหน้า พยายามคิดในแง่ดี หากเป็นความจริง เด็กหญิงคนนั้นคือสายเลือด คงทำให้เขามีทางถ่ายโทษให้ลดาบ้าง แม้จะรู้สึกผิดมากขึ้น เนื่องจากเขาหันหลังให้กับเธอ ในช่วงเวลาที่ลดาต้องการใครสักคนจริงๆ ฉันก้มมองนาฬิกาข้อมือ เหลืออีกสามสิบนาที ความจอมปลอมที่บังคับให้ฉันนั่งปั้นหน้าอยู่ตรงนี้จะสิ้นสุดลง ฉันคงไม่ต้องโกหกแม่อีก ไม่ต้องหาทางเลี่ยงเพื่อเศษเงินรางวัลที่สามารถสานฝันให้อีกหลายๆ คนได้ ฉันไม่มีจุดมุ่งหมายเหมือนเดิม ฉันมีความคิดใหม่อยู่ในหัว และเชื่อมั่นว่าค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม