กลิ่นหอมอ่อนๆ ของไอหมอกยามเช้าช่วยให้หญิงสาวรู้สึกผ่อนคลาย แม้แสงอรุณของเช้าวันใหม่มาเยือนแล้ว หากแต่ตงฟางหรงยังคงไม่อยากจากเตียงนอนนิ่มและผ้าห่มแสนอบอุ่นไปไหน เธอดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงแล้วนอนหลับต่อ
"เช้าแล้วเพคะหวงกุ้ยเฟย" ไต้ซีเดินเข้ามาเปิดผ้าม่านและหน้าต่างระบายอากาศให้หญิงสาว
"ยังเช้าอยู่เลย"
"ทำไมยังนอนอยู่เพคะ"
"ยังเพลียอยู่เลย ขออีกหน่อยนะไต้ซี" เสียงงัวเงียของหญิงสาวเอ่ยขึ้น นานแล้วที่ไม่ได้นอนตื่นสายแบบนี้
ตงฟางหรงยังคงนอนคลุมโปงอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน
"วันนี้มีงานแต่งตั้งพระสนมไฉ่ช่านนะเพคะ หวงกุ้ยเฟยจะเสด็จไหมเพคะ"
ตงฟางหรงคิดถึงไฉ่ช่านหญิงสาวที่ต้องจากเมืองมาไกลเพื่อแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างสองแคว้น ยอมทิ้งชีวิตอิสระมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองเพื่อความสุขของคนภายในเมือง แม้จะเป็นการบริหารบ้านเมืองอย่างชาญฉลาดของฮ่องเต้เป็นนัยว่าลดการบาดเจ็บล้มตายของทหารและประชาชนเรือนหมื่นเ
