แสงอรุณที่สาดลงมาจากท้องนภาบ่งบอกว่าเป็นเวลาเช้า เช่นทุกวันภายในตลาดยังคงครึกครื้นเนืองแน่นไปด้วยผู้คนจากทั่วทุกที่ พ่อค้าแม่ขายยังคงขยันส่งเสียงเรียกลูกค้าไม่ขาดสร้างสีสันแม้ในวันธรรมดา เสียงเอี๊ยดอ๊าดของรถม้าดังเป็นระยะ เสียงตะโกนขอทางของรถลากที่วิ่งขวักไขว่แข่งกับเวลา ความวุ่นวายเหล่านี้กำลังเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเธอ
ลึกเข้าไปในตรอกเล็ก ซอยว่างเปล่าที่ไร้ซึ่งผู้คน หญิงสาวค่อยๆ ก้าวเดินอย่างระแวดระวัง ในแต่ละครั้งที่ก้าวย่างเธอจะคอยหันมองที่ด้านหลังเสมอ เพราะเกรงว่าอาจมีคนสะกดรอยตามเธออยู่
"ท่านกำลังทำอะไร"
ชายหนุ่มยื่นหน้าเข้าไปใกล้หญิงสาว เขาแค่คนที่เดินผ่านมาแต่อดที่จะสนใจกับท่าทางน่าสงสัยที่คอยหลบตามมุมบ้านเรือนไม่ได้
"อุ๊บ"
หญิงสาวใช้มือทั้งสองข้างปิดปากชายหนุ่ม เธอออกแรงดันร่างที่สูงใหญ่แต่บอบบางให้ชิดกับกำแพงด้านหลัง สายตาของเธอยังคงคอยมองซ้ายขวาตลอดเวลาโดยไม่ทันสังเกตว่าคน
