ตอนที่ 32 คนหึงหนึ่งอัตรา

2041 คำ

ขบวนพ่อค้าม้าเคลื่อนออกจากที่พักมุ่งหน้าสู่เขตแดนลั่วยี่ก่อนเดินทางลงใต้ ตงฟางหรงพร้อมทั้งจวินเฟยหลงคุมบังเ**ยนอยู่บนหลังม้า ตอนนี้ม้ามุ่งหน้าออกมาได้สักพักแล้ว หมอกเย็นของอากาศตอนเช้าจางหายไปมีเพียงแสงจ้าของยามซื่อเข้ามาแทนที่ แม้พระอาทิตย์จะบอกเวลาสายมากแล้วหากแต่เป็นเพราะหน้าหนาวกำลังใกล้เข้ามาทำให้อากาศทั้งอบอุ่นและเย็นสบายในคราเดียวกัน ขบวนเดินทางมุ่งหน้าสู่ทางเดินที่แคบและคละคลุ้งไปด้วยฝุ่นดิน เสียงเกือกม้ากระทบพื้นดังกรุบกรับก้องตลอดทาง ด้านข้างเป็นต้นไม้ใหญ่และเหล่าบรรดาใบหญ้าที่เริ่มร่วงโรยตามฤดูกาล สายลมพลิ้วพัดยอดหญ้าเสียดสีกันสร้างคลื่นพลิ้วไหวเป็นระลอก "นี่คือเส้นทางคมนาคมที่ใช้ปกติใช่ไหม" หญิงสาวเอ่ยถามพ่อค้าม้าอย่างอดสงสัยไม่ได้เมื่อเห็นว่าเส้นทางค่อนข้างเปลี่ยวและคับแคบ "ใช่แล้ว" พ่อค้าม้าตอบคำถามของหญิงสาว "ไม่มีเส้นทางลัด ไม่มีจุดพักระหว่างเดินทางเลยหรือ" เธอยังคงเอ่ย

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม