มีนาเดินเข้ามาในห้องของตัวเองแล้วปิดประตูลงอย่างเบามือ เอนแผ่นหลังพิงไปกับประตูห้องพลางคิดอะไรบางอย่าง ตามจริงเธอควรจะวางเรื่องของเขาลงสักทีเพราะยังไงมันก็จบลงไปแล้ว ไม่ว่าตอนนี้อะไรจะเกิดขึ้นเธอต้องไม่หวั่นไหว
ยอมรับว่าแอบดีใจที่ได้ยิน ถ้าหากที่ผู้หญิงคนนั้นพูดเป็นความจริง
แต่มีนามองว่าตอนนี้มันไม่ทันแล้ว เพราะเรื่องของเธอมันไม่ใช่แค่กับเขา แต่รวมไปถึงผู้ใหญ่หลายท่านด้วย เธอไม่อยากเอาปัญหาเหล่านี้มากวนใจอีกแล้ว
ร่างบางเดินกลับมานั่งลงที่เตียงนอนก่อนจะค่อยๆหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัว เอนนอนลงไปในท่าตะแคงข้างแล้วกดรีโมทเปิดม่านออกนอนดูดาว หากเธอปิดไฟแล้วนอนมองแสงสว่างเล็กน้อยจากตรงนี้มันคงจะดีกว่านะว่ามั้ย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
มีนาที่กำลังจะหลับตาลงไปลืมตาขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มีคนมาเคาะห้องของเธอ
"พี่นัทงั้นเหรอ" เหมือนที่เธอไปเคาะห้องพี่เขา เพราะว่าเมื่อกี้เธอและเขายังไม่ได้คุยอะไรกัน เจอคุณหนู
