"ฮือๆๆๆ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยฮือๆๆๆ" หญิงสาวดึงทึ้งเส้นผมของตัวเองจนสภาพของเธอหัวฟูอย่างกับสิงโต ทำเอาคนที่นอนดูอยู่นานทนไม่ไหวลุกขึ้นไปหยิบกระจกขนาดพอดีมือนำไปส่องตรงหน้าให้หญิงสาว
แพรวาพอได้เห็นสภาพของตัวเองดังนั้นก็ตกใจ เมคอัพที่เลอะตามขอบตาตามใบหน้า ลิปสติกเลอะขอบปากราวกับคนบ้าออกมาจากศรีธัญญา ไหนจะเสื้อผ้าที่ฉีกขาดหลุดลุ่ยเพราะน้ำมือของคนเมาอย่างเธอเอง
"นะ..นี่ใคร ยะ..อย่าบอกนะ" เธอแทบไม่เชื่อสายตาว่าตัวเองจะมีสภาพเป็นแบบนี้ หากเธอไม่สวยแล้วลมคงจะไม่รักเธอแล้วสิ
แพรวาพยายามที่จะเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าและเมคอัพตามขอบตา แต่ยิ่งใช้หลังมือเช็ดเท่าไหร่มันยิ่งน่ากลัวกว่าเก่า
"ทำไม ฮือๆๆๆๆ"
"นี่หยุดร้องก่อนได้มั้ยห๊ะยัยสิงโต"
"ห๊ะ นี่นายเรียกฉันว่ายัยสิงโตอย่างนั้นเหรอ"
"ก็เออดิ เป็นบ้าอะไรวะ มาถึงห้องฉันก็เอาแต่ร้องไห้ฟูมฟาย พังข้าวของฉันเสียหายหมดแล้วเนี่ย"
"ฉันอกหักไง ฮือๆๆๆ"
"อกห
