ยามเช้าของวันต่อมา...
เหตุการณ์วุ่นวายภายในวัดฉือหนิงอันสงบสุข พลันบังเกิดอย่างคาดไม่ถึง เมื่อนางกำนัลผู้เกรี้ยวกราดนางหนึ่งฟื้นขึ้นมา พร้อมกับอาการกรามบิดเบี้ยวผิดรูป นางรีบคลานออกมาจากมุมมืดจนมาเจอกับหลวงจีนรูปหนึ่ง
หลังจากที่มีหลวงจีนเข้าช่วยเหลือให้นางกำนัลผู้นั้นกรามเข้าที่จนพูดจาได้แล้ว นางกำนัลจึงรีบฟ้องร้องหาความเป็นธรรมให้ตนเองทันที เมื่อความรู้ถึงเจ้าอาวาสฉินไท่...หนิงเหมย หนี่ม่านและซูเจินจึงถูกเรียกพบในทันทีเช่นกัน
แต่เหตุการณ์วุ่นวายพลันบานปลายไปกันใหญ่ เมื่อซูเจินต้องการลากตัวนางกำนัลผู้เกรี้ยวกราดออกไปฆ่านอกวัด เนื่องจากนางไม่อาจฆ่าในวัดได้ เสียงกรีดร้องของนางกำนัลจึงดังระงมไปหมด ทำให้ไต้ซือฉินไท่ถึงกับคลึงลูกประคำสะดุดไปหลายจังหวะ หางคิ้วขาวโพลนกระตุกหนักหน่วง
หนิงเหมยเห็นท่าไม่ดีจึงห้ามปรามซูเจินเอาไว้ แล้วเข้ามาคุยกับนางกำนัลด้วยตนเอง “เจ้าจงเลือกเอาเถิด ว่าจะอยู่ในเข
