“คุณเมฆ!” เอมอรเอ่ยเรียกคนเอาแต่ใจเสียงสั่น ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะเป็นคนแบบนี้ไปซะได้ นี่สรุปเขาจะไม่มีวันยอมรับคำปฏิเสธของเธอเลยจริงๆ ใช่ไหม ทำไมถึงได้เป็นคนเอาแต่ใจตัวเองนักนะ ไม่เคยยอมฟังคำขอร้องของใครบ้างเลย
“ว่าไง จะยอมเดินตามพนักงานเข้าไปเลือกเองดีๆ หรือว่าจะให้ฉันเหมามันหมดทั้งร้านดี!” พูดอย่างกับว่าเขามีทางเลือกอื่นให้อย่างนั้นแหละ เอมอรคิดพร้อมกับยอมหมุนตัวกลับเข้าไปในร้านเพื่อเลือกชุดให้ตัวเองตามคำสั่งของคนใจร้ายโดยมีพนักงานของทางร้านคอยช่วยเหลือเธออยู่ตลอดเวลา กระทั่งเมื่อได้ทุกอย่างครบตามต้องการยอดเงินทั้งหมดก็ทำเอาหญิงสาวแทบล้มทั้งยืน ยังดีที่มีเมฆาคอยโอบกระชับเธอเอาไว้ตามหลัง
“อรจะรีบหาเงินมาใช้คืนให้นะคะ” แต่คงอีกนานกว่าเธอจะสามารถใช้หนี้ให้กับเขาได้หมด ชุดบ้าอะไรกันตัวละสามสี่พัน หากลองให้เธอไปเลือกที่ตลาดนัดในราคานี้คงได้เป็นถุงแน่
“พูดมากจริง! ฉันบอกตอนไหนว่าจะให้หา
