“นางขอตัวก่อนนะคะ มาเถอะอรเดี๋ยวฉันพาไปดูรอบๆ คลินิกเอง” เธอตัดบทก่อนจะดึงเอมอรให้เดินตามกันมา ทิ้งให้ซาตานร้ายยืนยิ้มไล่ตามหลังอยู่เพียงลำพัง แต่ไม่นานเขาก็เดินตามมาสมทบกันที่ห้องตรวจพร้อมจัดการกดล็อกประตูตามติด
“ผู้หญิงข้างนอกน่ารักดีนี่! ไม่คิดเลยว่าเธอจะรู้ใจผัวถึงขั้นหาของหวานมาให้กันถึงที่แบบนี้!!” น้ำเสียงเย้ยของคนที่ชอบหาเรื่องกันไม่เว้นวันส่งผลให้นงนางต้องเงยหน้าขึ้นจากงานตรงหน้าแทบจะทันทีเพราะคิดว่าควรอธิบายให้เขาเข้าใจเสียใหม่
“เอมอรไม่ใช่ผู้หญิงที่เหมาะกับคนเลวๆ อย่ายุ่งกับเธอ!”
“แล้วถ้าฉันจะยุ่งเธอจะไปทำอะไรได้! อย่าลืมสิว่าตอนนี้เราสองคนเป็นพี่น้องกัน ไม่ใช่ผัวเมียเหมือนอย่างแล้วๆ มา หรือว่าที่ห้ามนี่ก็เพราะหึง” ภาคินย้อนถามพร้อมแสยะยิ้มราวกับรู้ทัน
“ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ฉันจะต้องรู้สึกแบบนั้นกับคนเลวๆ อย่างคุณ! เพราะความรู้สึกเดียวที่ฉันมีต่อคุณมันคือความเกลียด! เกลียด
