ที่เขาต้องทำแบบนี้ไม่ใช่เพราะเขาอยากทำ แต่มันเป็นเพราะเขาอยากจะสั่งสอนทุกคนให้รู้ว่าการที่ต้องทนอยู่อย่างเจ็บปวดมันรู้สึกยังไง ซึ่งนงนางคือคนที่ต้องชดใช้แทนคนทั้งคู่
หากเธอไม่ใช่ลูกสาวของผู้หญิงคนนั้น…
บางทีความรักระหว่างเขากับเธอมันคงไปได้ไกลกว่านี้ หากเธอไม่ใช่…เขาอาจจะรักเธอได้อย่างที่เคยคิดว่าจะรักจริงๆ และเรื่องทั้งหมดมันก็คงไม่เป็นแบบนี้ มันคงดีกว่านี้มากทีเดียว
“อุ๊บ!” นงนางสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมากลางดึกเมื่อเริ่มรู้สึกอยากจะอาเจียนขึ้นมาซะเฉยๆ ทุกๆ ภาพของเธอถูกจ้องมองจากภาคินที่ตื่นตามแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เลือกที่จะนั่งมองมันแทนที่จะลุกขึ้นไปดู แต่สุดท้ายเขาก็ทำใจแข็งได้ไม่นานจำต้องลุกตามไป
“เป็นบ้าอะไรของเธอ! ไม่สบายทำไมไม่รู้จักไปหาหมอ!!” แม้จะตวาดแต่มือหนากลับทำหน้าที่ลูบหลังให้พร้อมกับคว้าเอาเส้นผมที่มันกำลังสลายไปทั่วหลังมารวมกันเอาไว้ในมือ
“ฉันไม่เป็นไรค่ะ…”
“ไม่เป็นไรได้ยั
