ตอนที่ 7

1345 คำ
บทที่ 7   “อ๊า...คุณปราบ...อ๊า” เหมือนมีไฟร้อนพุ่งเข้าไปในแกนกายของหญิงสาว แสงระวีแยกเรียวขาอออกกว้างเพื่อรับแรงหยั่งจากนิ้วของเขา มันตอดรัดและทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าแสงระวีคงไม่เคยผ่านใครมาจริง ๆ ปราบแทบจะทนไม่ไหวอีกต่อไปเมื่อความชุมฉ่ำในกายเธออาบเอิบปลายนิ้วของเขา ชายหนุ่มหยั่งนิ้วลึกและขยับขึ้นลง แรงเสียดสีทำให้แสงระวีดิ้นเร่า เธอไม่เคยพบกับประสบการณ์แบบนี้มาก่อน เธอตั้งใจจะยั่วเขาแค่เล็กน้อยแต่กลับกลายว่ามันเป็นความรัญจวนถึงขีดสุดที่เธอไม่อาจต้านทาน “อู๊ว...อา...ซี๊ด” หญิงสาวยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้ตัวเธอเสียดสีกับนิ้วของเขามากขึ้น ทุกทีที่ขยับก็เหมือนช่วยเติมเต็มความเสียวที่แกนกลางให้ยิ่งล้ำลึกมากขึ้น ปราบก็เช่นเดียวกัน เขาโยกนิ้วไปมาที่จุดเสียวกระสันของหญิงสาว มันตอดรัดนิ้วของเขาอยู่ตลอดเวลา มันกำลังเรียกร้องให้เขาสำรวจตัวเธอลึกมากขึ้นอีก และเขาก็รู้ดีว่าแสงระวีพร้อมสำหรับเขา “เร...ผมอยากจะ...” “คะ” แสงระวีปรือตามองชายหนุ่มที่เอียงหน้าหล่อเหลามากระซิบอยู่ข้างใบหู เธอจั๊กกะจี้เล็ก ๆ แต่ความรุ่มร้อนนั้นมีมากกว่าหลายเท่า ปราบพูดได้แค่นั้นเขาก็ขยับตัวแล้วถอดเสื้อยืดทิ้งไว้ข้างตัวเผยให้เห็นกล้ามเนื้อเป็นมัดแน่นบนหน้าอกและหน้าท้อง ยังเหลือไว้แต่กางเกงเดนิมที่หญิงสาวเหลือบมองที่เป้า มันตุงขึ้นมาและทำให้เธอนึกใจหาย แสงระวีอดที่จะจินตนาการถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปไม่ได้เลย “คุณอยากจะ...อะไรคะคุณปราบ?” หญิงสาวถามเสียงขาดเป็นห้วง เธอได้ยินเสียงถอนใจหนักของเขาดังแข่งกับเสียงคลื่น ร่างอรชรยังนอนแผ่อยู่บนพื้นทราย เรือนผมดำขลับสยายดูเซ็กซี่ชวนมอง แววตาของแสงระวียังดูไร้เดียงสาสำหรับปราบ แต่ยามเธอบิดตัวไปมาลีลานั้นช่างยั่วยวนชวนเชิญเป็นที่สุด “เร...เธอจะไม่เสียใจนะ” เขาเปลี่ยนคำพูดพร้อมเสียงถอนหายใจเบา ๆ แสงระวีไม่รู้ว่าเธอมาไกลเท่าไหร่แต่จะหันหลังกลับไปก็คงไม่ทันแล้ว “คุณปราบ...” หญิงสาวไม่เชิงว่าตอบเขาเสียทีเดียว แววตาชวนเชิญของเธอต่างหากที่แสดงออกมาแทนคำพูดว่า เธอไม่เสียใจ มันทำให้ปราบค่อย ๆ คลายเข็มขัดและรูดซิปกางเกงเดนิมลงก่อนจะเปิดเผยความใหญ่อลังการของความเป็นชายทั้งแท่งที่ดันเป้ากางเกงจนโป่งพอง แสงระวีสูดลมหายใจเข้าไปในปากจิ้มลิ้ม สิ่งที่ผงาดอยู่ต่อหน้าเธอเหมือนมังกรยักษ์ที่แอบซ่อนอยู่ในตัวเขา คราวนี้เธอก็หมดความสงสัยไปแล้วจริง ๆ ว่าปราบจะไม่ใช่ชายสมชายชาตรี เขาเพียบพร้อมและสมบูรณ์แบบ ร่างกายที่สมส่วน ความเป็นชายที่ขึงขังและปลายของมันชูชันมายังเธอ “อา...ซี๊ด...คุณปราบ...อา” หญิงสาวแอ่นร่างขึ้นเมื่อชายหนุ่มเลิกชายกระโปรงขึ้นไปไว้ที่บั้นเอว ดึงแพนตี้ลงไปไว้ที่ปลายเท้าของเธอ เปิดเผยความอวบอูมของเนินเนื้อกลางลำตัว ในซอกขาของเธอเปียกลื่นด้วยความชุ่มชื่นที่หลั่งออกมา มันกำลังเชิญชวนเขาและเรียกร้องให้เธอแยกเรียวขาออกกว้าง แล้วปากถ้ำแสนสวยที่เต็มไปด้วยปุยไหมดูเหมือนแมกไม้รกเรื้อก็เปิดเปลือยจนชัดเจน “อา...เร...อืม” ปราบครางในลำคอ เขาถูไถแท่งเนื้อกลางลำตัวกับปากทางของถ้ำสวาทที่เปิดเผยอยู่เบื้องล่างของเขา เสียดสีมันกับส่วนที่อ่อนไหวที่สุดในรอยแยก “ซี๊ด...อ๊า...อ๊า...อู๊ย” แสงระวียกสะโพกเพื่อรับการเสียดสีจากตัวเขา ส่ายสะโพกไปมาและจิกปลายเล็บลงกับพื้นทรายเมื่อความเสียวซ่านทะยานขึ้นสูง ปราบจับสะโพกผายของเธอไว้ก่อนจะตัดสินใจกดความเป็นชายเข้าไปในถ้ำอันลึกลับ แทรกเข้าไปลึกและรู้สึกถึงเยื่อบาง ๆ ที่ขวางกั้นเป็นปราการแรกขาดสะบั้นลงในที่สุด “อ๊า...” แสงระวีเจ็บแปลบที่ซอกขา เธอรู้แล้วว่าได้สูญเสียสิ่งที่หวงแหนให้กับลูกชายของคุณหญิงชนัดดาเสียแล้ว เธอแค่อยากยั่วยวน แต่การเชิญชวนนั้นกลับทำให้เธอถลำลึกไปพร้อมกับเขา “คุณปราบคะ...หยุดก่อนได้ไหมคะ เรเจ็บ” หญิงสาวนิ่วหน้าเมื่อเขาเริ่มขยับและสอดใส่ความใหญ่โตเข้าไประหว่างซอกขาของเธอได้เพียงครึ่งเดียว ปราบจำเป็นต้องหยุดตามคำขอร้อง เขาเห็นสีหน้าของแสงระวีก็รู้ว่าเธอไม่ได้โกหก “ยังเจ็บอยู่อีกมั้ย เร?” เขาถามแต่เธอก็ยังนิ่วหน้า แสงระวีรู้สึกว่ามันเป็นความเจ็บปวดแปลก ๆ ที่มีความสุขแทรกซึมอยู่ด้วย “อย่ากลัว” เขาปลอบ “ฉันจะเบาแรงอีกหน่อย” ปราบกอดรัดแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยเม็ดทรายของเธอและค่อย ๆ ขยับแก่นกายใหญ่โตเข้าไปทีละนิด แสงระวีรู้สึกถึงการเสียดสีที่ไม่รุนแรง เขาเข้าไปในตัวเธอได้จนเกือบหมด ความเจ็บปวดเกิดขึ้นเพียงชั่วครู่แล้วเธอก็รู้สึกถึงความเสียวซ่านที่ค่อย ๆ แทรกขึ้นมาแทนที่ “ซี๊ด...อา...คุณปราบขา...” หญิงสาวเปลี่ยนเป็นกอดรัดแผ่นหลังชายหนุ่มที่โน้มตัวลงมาหาและกดเจ้ามังกรยักษ์เข้าไปในถ้ำอย่างล้ำลึก ปราบเริ่มกระแทกตัวเองเข้ากับเนินสามเหลี่ยมที่กำลังชุ่มฉ่ำเต็มที่ มันบีบรัดเขาและทำให้เขาแทบจะอดกลั้นไม่ไหว “อูว...ซี๊ด...เร...ทำไมมันคับอย่างนี้...ฉันจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว” “อา...อูว...คุณปราบ...คุณปราบ” แสงระวีเด้งสะโพกรับครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขากดยักษ์ใหญ่ใจกลางลำตัวลงมา มันเสียดสีกับเนื้ออ่อน ๆ บนกลีบสีแดงก่ำแต่ไม่รู้จักจะชอกช้ำถึงปราบจะกระแทกตัวเขาเข้าไปสักกี่หน ตรงข้ามหญิงสาวกลับรู้สึกพึงพอใจในรสชาติของการร่วมเสพสังวาสที่ทั้งเจ็บปวดและเสียวซ่านไปพร้อมกัน  ปราบกระแทกตัวเขาเข้าไปในตัวหญิงสาวอีกหลายครั้งก่อนที่จะพลิกให้ร่างบอบบางขึ้นไปอยู่เบื้องบน “คุณปราบ...อา” แสงระวีที่ตอนนี้ส่วนบนไม่มีอะไรปกปิดนาบอยู่บนร่างใหญ่โตที่กลับไปนอนแผ่อยู่ใต้ร่างของเธอ ใบหน้างามมีเหงื่อซึมออกมา ผมดำขลับที่มีเม็ดทรายติดอยู่ยาวสยายเต็มแผ่นหลัง ทรวงอกอวบอิ่มทั้งสองกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหอบหายใจ มันส่ายไหวอยู่ตรงหน้าเขา ปลายถันสีเรื่อตรงกับริมฝีปากของเขาพอดี ปราบดูดมันด้วยริมฝีปากของเขาอีกครั้งและบีบเคล้นด้วยมืออีกข้างอย่างย่ามใจ “อา...ซี๊ด...อา...คุณปราบ...อา” หญิงสาวแหงนหน้าขึ้นรับแสงจันทร์ที่สาดส่องลงมา ความร้อนกลุ้มรุมอยู่ที่ยอดถันสีสวยซึ่งตอนนี้มันผลุบหายเข้าไปในปากของเขาที่ดูดกลืนและไม่ทีท่าจะยอมปล่อยมันเป็นอิสระง่าย ๆ ในขณะเดียวกันนั้นหญิงสาวก็เรียนรู้ที่จะขยับส่ายสะโพกเป็นจังหวะ ปราบกดมังกรยักษ์ของเขาเข้าไปล้ำลึกในขณะที่แสงระวีเริ่มเป็นผู้คุมเกมอยู่บนตัวเขา ทำให้เขาครางออกมา “ซี๊ด...เร...อูว...อา” ตัวของเขาถูกบีบรัด ยิ่งสำรวจลึกเข้าไปก็รู้สึกเหมือนคูหาถ้ำสวาทก็ยิ่งแคบลงทุกที แต่ปากของเขาก็ยังดูดดุนที่ปลายถันของหญิงสาว เธออยู่บนตัวเขาและขยับสะโพกเป็นจังหวะรับการกระแทกจากเบื้องล่างที่เริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ “คุณปราบ...อ๊า...อ๊า”          
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม