EP.48 ใจแทบขาดแล้ว
ท้องฟ้ามืดสนิทเปลี่ยนเป็นเเสงสว่างในเวลาต่อมา เสียงคลื่นกระทบเข้ากับตัวเรือบวกกับลมพัดเเผ่วเบาทำให้ร่างไร้สติค่อยๆลืมตาขึ้นมามองเช้าวันใหม่ เเต่เธอก็ต้องรู้สึกเจ็บจี๊ดที่ข้อพับเเขน ตามข้อผับมีเเต่รอยม่วงคล้ำเต็มไปหมดอย่างน่ากลัว
"เเค่กๆ"
เสียงกระเเอมไอเล็ดลอดออกมาจากลำคอเเห้งผาก เธอค่อยๆกรอกตามองรอบๆห้องที่มีสภาพเน่าเฟอะนี้ ตอนนี้สมองน้อยๆของเธอมันปวดหนึบ จนมีความรู้สึกบ้าๆอย่างหนึ่งเกิดขึ้นกับตัวฉันเอง
"อรุณสวัสดิ์ครับ หลานสะใภ้" ใบหน้าปลื้มปิติเเสนอบอุ่นนั้น เเตกต่างจากความรู้สึกที่อยู่ก้นลึกในหัวใจของผู้ชายคนนี้อย่างชิ้นเชิง ใบหน้าเหี่ยวย่นตามการเวลาเดินไปหยิบหลอดยาที่วางไว้ในกระเป๋าเซฟอย่างดี ก่อนจะค่อยๆก้าวเดินไปหาหญิงสาวตรงหน้า
"ฟ่งเหลย!" ฉันพยายามเค้นเสียงออกมาอย่างอยากลำบาก นี้สินะคนที่ต่อหน้าเหมือนดีทุกอย่าง เเต่ลับหลังไม่ต่างจากปีศาจร้ายดีๆนี้เอง ฉันหลั
