EP.34 พ่อชั่วแม่เลว
ปั้ง!
เสียงปืนดังลั่นห้องสี่เหลี่ยมเล็กๆ เเต่ทว่ามันกับมีเเต่สิ่งที่ไว้ใช้ทรมานคนที่พลาดเข้ามาในห้องนี้ เหมือนกับชายคนเมื่อกี้ที่โดนยิงเข้าที่หัวไหล่เลยจุดปิดชีพไปไม่ไกลนัก โดยฝีมือของคนที่เป็นผู้สั่งการที่นี้
"บอกได้หรือยังเเกรับงานจากใคร" สุรเสียงเยือกเย็นเอ่ยขึ้นมาไม่ทุกข์ร้อนใจหรือมีสีหน้ารังเกียจกลิ่นคาวเลือดที่ไหลออกมาไม่หยุด ตามผนังห้องที่เป็นผนังสีขาว เเต่ตอนนี้มันมีเเต่รอยเลือดกระเซ็นไปโดนเป็นจุดๆรอบๆห้อง ทุกคนในที่นี้ต่างเรียกมันว่า
'ห้องเฉือด!'
ฉันได้เเต่เม้มริมฝีปาก ไม่มีการปลอบประโลมหาคำตอบใดๆทั้งสิ้น สิ่งที่เขาคาดคั้นใช้วิธีทำให้เจ็บหรือมีบาดเเผลเหวอะหวะนั้นต่างหากล่ะ ฉันเคยเอ่ยปากขอชีวิตผู้ชายคนนี้เเล้ว เเต่เขากลับด่าฉันมาเป็นชุดหาว่าฉันอยากคบโจร ฉันเเค่สงสารเด็กกับภรรยาเขาเท่านั้นเอง ถึงเเม้พวกเขาจะช่วยกันปกปิดก็เถอะ ตอนนี้ฉันเลยได้เเต่ยืนดูสภาพค
