บทที่ 11
870 คำ
บ้านซอยเลขที่สามสิบ
" กลับมาแล้ว หรอไอ้น้องชาย วันนี้ดึกเชียว " เสียงแอลตัน ทักโจชัว
" ยังไม่นอนอีกหรอพี่"
" ฉันกำลังดู ข่าวซุบซิบ ที่ออกมาเมื่อเช้า และ สงสัยต้องเป็นนักข่าว ที่เจอเมื่อวานแน่นอน "
"ใครหรอครับ "
"จำไม่ได้นะสิ แต่พี่จำเลขทะเบียนรถได้นะ กะจะให้แกไปสืบเรื่องราว "
"ก็ได้ครับ "
" แล้วคนเมื่อเช้า ที่รับโทรศัพท์แกเป็นใคร ปกติรถแก ไม่ให้ผู้หญิงขึ้นนั่ง ง่ายๆ "
"อ่อ น้องในกองถ่าย ตอนแรกเค้าไม่ชอบหน้าผมซักเท่าไร เพราะข่าวซุบซิบนั่น แต่ตอนนี้เธอเริ่มดีกับผม เริ่มสนิทกับผมฮะ"
"ชอบเค้า ก็บอกไปสิ"
"ผมไม่ได้หมายความว่าชอบแบบนั้น ชอบแบบน้องสาว เธอนิสัยน่ารักดี ตลก และเป็นผู้หญิงง่ายๆ สบาย จริงๆแล้วเธอก็สนิทกับผู้กำกับนะ ตอนเข้ามาทำงานวันแรก ผมเห็นเค้าทำทุกอย่างเลย พอตอนหลังเมื่อรู้ว่าเป็นญาติกัน ทีมงานต่างก็เริ่มเกรง 55555 คนเรานี่ก็แปลกเนอะ เออ พี่ อีกสองเดือน ผมจะกลับบ้าน พอดีทีมงาน จะไปถ่ายละครที่บ้านเรา และคิดว่า เธอคงจะไปด้วย จึงขออนุญาต พาเธอเที่ยวชมบ้านเราสักหน่อย "
"ได้สิ แต่ว่าผู้หยิงคนนั้นใคร หรอ ทำไมพิเศษ จัง"
" ก็นักข่าว ที่พี่กระซิบถามผมไง เค้ามีเพื่อนเป็นนักข่าว และก็เป็นผู้ช่วยทีมงานในกองถ่ายที่ผมเล่นอยู่ด้วย "
" หรือว่า คนเมื่อคืนที่เขียนข่าว ก็คือ " ทั้งคู่พูดพร้อมกัน
"ผมว่าไม่ใช่ ยัยเคลย์ หรอกครับ แต่เป็น ยัยลูกแพร มากกว่า "
" งั้นเรื่องนี้พี่อยากให้แกจัดการด้วย "
"ได้ฮะ เออพี่ อีกเรื่อง บ้านเคลย์ เค้าก็อยู่ในหมู่บ้านเดียวกับเรา เค้าอยู่ซอยสาม นี่เอง " โจชัวบอกเรื่องนี้กับแอลตัน เพราะคิดว่าพี่ชายเขา คงไม่คิดอะรไรมั้ง ปกติแล้ว พี่ชายเขาก้ไม่สนใจ กับเรื่องผู้หญิงอยู่แล้ว
ฝั่งแอลตัน เมื่อเขารู้เรืองราว กับเธอผู้นั้น ทำให้เขานอนไม่หลับ กระสับกระส่ายไปมาทั้งคืน เหตุจากเมื่อวานที่เขาสัมภาษณ์การมาเที่ยวเมืองไทยครั้งนี้ เธอทำให้เขาสะดุดตาตั้งแต่ครั้งแรก ไม่ว่าจะเป็นหน้ากลมๆใสไร้เครื่องสำอาง แก้มอมชมพู มีเลือดฝาดนิดๆ ปากอมชมพุ เป็นภาพที่ติดตาเขา จนเขาต้องหันไปกระซิบถาม กับน้องชาย และยิ่งรู้ว่าทั้งสองรู้จักกัน เขายิ่งดีใจ บอกตัวเองไม่ถูกเช่นกัน เป็นแบบนี้ทั้งคืน จนรุ่งเช้า เขาเดินลงมาด้านล่าง เพื่อสงบสติอารมณ์ ของตัวเอง และเห็นโน้ต เ แปะติดไว้ ว่า เป็นอย่างผมคิดครับ ข่าวของพี่ถูกเขียนด้วยลูกแพร พี่อย่าไปทำอะไรเธอ นะฮะ ตามประสานักข่าว เขียนเพื่อให้ผู้คนสนใจเท่านั้น เช้านี้ผมรีบ มีถ่ายตอนเช้า
จริงๆเขาไม่ติดเรื่อง ข่าวซุบซิบไรนั่นหรอก แต่เมื่อคนที่เขาอยากรู้ ดันเป็นคนเดียวกัน จึงเอาข่าวมาอ้าง เขาคิดดังนั้น จึงวางแผ่นกระดาษลง แล้วขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า วิ่งออกกำลังกาย ให้คลายความฟุ้งซ่านบ้าง
เขาออกมาวิ่งสวนสาธารณะ ของหมู่บ้าน ทำให้เป็นจุดสนใจ ของสาวๆ ที่ออกมาวิ่งกำลังกาย เช่นกัน ต่างกับมองเขาอยากจะกินเนื้อกินตัว แต่ด้วยสายตาแบบนี้ เขาเห็นจนชินแล้ว เขาวิ่งไปซักพัก จึงไปเห็นคุณลุงคนเข้า เหมือนว่าจะเป็นลม เขาวิ่งไปช่าย
"คุณลุง เป็นอะไร ครับ"
"เหมือนจะเป็นลม ช่วยพยุงหน่อย " เขาพาลุงคนนั้น มานั่งพักที่เก้าอี้ และเตรียมโทรเรียกรถพยาบาล
"ไม่เป็นไร พ่อหนุ่ม ลุงเป็นหมอ สงสัยออกกำลังกายเยอะ ไปหน่อย เกิดวูบขึ้นมา"
" บ้านอยู่ไหนครับ เดี๋ยวผมจะขับรถไปส่ง "
" ก็ได้ " เขาช่วยพยุงลุงคนนั้น เมื่อเห้นว่าอาการดีขึ้นแล้ว จึงพาเขาซ้อนมอเตอร์ไซด์ พาไปส่งบ้าน
"บ้านลุงอยู่ซอยสาม'
"ครับ ด้วยความเคยชิน เขาจึงพาลุงลัดเลาะทางลัด และโผล่ มาที่ซอยสาม
"หลังไหนครับ"
"หลังที่มีต้นไม้เยอะๆ นั่นแหละ ตรงนี้เลย " เขาจอดทันที
"ขอบใจมากนะ พ่อหนุ่ม จะเข้าบ้านก่อนมั้ย" เขาเตรียมตัวตัวจะออกรถ แต่จังหวะนั่้นเอง ก็มีเสียงหวาน ตะโกนออกมา
"อ้าวพ่อ ทำไมวันนี้กลับจากวิ่งเร็วจัง เคลย์ยังไม่ทันได้ไปกองถ่ายเลย " แอลตันหันไปดูด้านกระจกรถมอไซต์ ซ้ายมือ จึงรู้ว่า ลุงคนนี้ คือพ่อของเธอ ที่เขาช่วยเอาไว้ และยังรู้ดวยว่า บ้านหลังนี้ คือบ้านของเธอ
" พ่อเป็นลมที่สวน แต่มีคนมาช่วยไว้ และมาส่งพ่อที่บ้าน"
"ไหนคะ" เธออกมาดู เพื่อที่จะกล่าวขอบคุรเขา แต่เขาออกรถไปแล้ว ได้แต่เห็นข้างหลัง
" ว้าาา เขาไปแล้ว ยังไม่ขอบคุณเลย"
- ผู้เขียน
