บทที่ 10

398 คำ
วันนี้เป็นฉากกลางคืน และแน่นอนว่าต้องดึกแน่ เพราะงั้นฉันมีการเตรียมบอกแม่ไว้เรียบร้อย ไม่ต้องเป็นห่วง เพราะทุกครั้งที่เลิกดึก ก็กลับพร้อมกับลุงเจ๋ง อยู่แล้ว ยิ่งทำให้แม่คลายความเป็นห่วง ส่วนฉันอยู่กองถ่ายเกือยบจะสองเดือนแล้ว พอที่จะปรับตัวเข้าหา และเรียนรู้งาน มากขึ้น " พี่ต่าย กลับก่อนก็ได้ค่ะ ทางนี้ไม่ต้องเป็นห่วงเลย เดี๋ยวเคลย์ จัดการให้ " " จะดีหรอเคลย์" "ดีค่ะ ไปเถอะ " " งั้นก็ได้จ๊ะ พี่ไปก่อนนะ" วันนี้ฉันจะอาสาดูเสื้อผ้าเอง เพราะทุกครั้งเวลาดึก ก็จะปล่อยให้พี่ต่ายได้กลับบ้านไปก่อนเสมอ เพราะนางมีลูกอ่อน และแบบนี้ นางจึงไม่สามารถไปดูงานที่ดูไบได้ และตัวฉันเองที่ต้องไป เมื่อถึงเวลาสองทุ่ม นักแสดงที่ร่วมเข้าฉาก ก็มารวมตัวกัน ด้วยฝีมือดีกันทุกคน ทำให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี โดยแม่นางเอก เหมือนจะปรับตัวและเข้ากับบทบาทดีขึ้น สงสัยดีกับแฟนหนุ่มแล้วมั้ง !!! " เลิกกองได้ " เสียงผู้กำกับบอก "เคลย์ กลับกับพี่มั้ย "ไม่เป็นไรค่ะ กลับกับลุงเจ๋ง ค่ะ " "หรอครับ งั้นผมไปก่อนนะ" หลังจากที่จัดการกับเสื่อผ้าของนักแสดงทุกคน จังหวะนั้นลุงเจ๋ง ก็มาชวนฉันกลับบ้าน และเดินตามไปที่รถ "ตอนนี้แม่เธอคงบ่นแล้ว" "ไม่หรอกค่ะ เคลย์บอกไว้แล้ว" ระหว่างที่ขับรถนั้น ทั้งคู่คุยกันจนเพลิน โดยไม่รู้เลย ว่ามีรถของโจชัว ได้ขับตามห่างๆ "ถึงแล้ว" "ขอบคุณ ค่ะ ลุง ขับรถดีๆนะคะ " ฉันยกมือไหว้ และรีบเข่้าบ้านทันที เหมือนว่าท้องก็หิวเช่นกัน ถึงฉันจะกินในกองถ่ายแล้วก็เถอะ เพราะวันนี้มันว่างแล้วต้องให้ถึงมืด ปากมันก็ร้องว่าหิวอีกแล้ว " แม่คะ กลับมาแล้วค่ะ หิวจังค่ะ มีอะไรเหลือมั้ยคะ " ",มีสิ หยิบกินเอาเองเลยจ๊ะ" " ค่ะ แม่" ฉันหยิบอาหารในตู้แล้วไปอุ่นที่ไมโครเวฟ วันนี้เป็นหมูทอด กับส้มตำ ที่สั่งจากไลน์แมน ขอบอกว่าอาหารมื้อนี้แซบอีหลีไปเลย ค่ะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม