- กิ่งกานดา -
"สงสัยล่ะสิ งั้นพี่จะบอกให้เอาบุญนะ พี่เป็นเกย์ เป็นมานานแล้ว ตอนที่คบกับเธอพี่ก็เป็น และที่พี่มีอะไรกับเธอก็แค่คลายความอยากของตัวเอง และที่พี่หายไปจากเธอเฉยๆก็เพราะพี่ไม่อยากฝืนตัวเองอีกต่อไปยังไงล่ะ ว่าจะไม่แล้วเชียวนะ แต่มาถึงขั้นนี้พี่คงต้องบอก"
"ไอ้โจ้ ! ไอ้เลว ! ไอ้วิปริต ! กูเกลียดมึง !ไปตายซะ !"
ปึ่ก !
ฉันตะโกนด่ามันใส่โทรศัพท์ ก่อนจะเขวี้ยงโทรศัพท์ลงบนเตียงเพราะทนฟังที่มันพูดต่อไปไม่ไหว ตอนนี้น้ำหูน้ำตาของฉันมันแย่งกันไหลเพราะเจ็บใจที่ตัวเองเคยรักไอ้ผู้ชายจิตวิปริตนั่น
ขยะแขยงตัวเองทันทีที่นึกไปถึงตอนที่มีอะไรกับมัน ! นี่ฉัน
และก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ไบรอันเดินออกมาจากห้องน้ำ พอหันมาเห็นว่าฉันกำลังร้องไห้เขาก็รีบเดินเข้ามาหาฉันทันที
"กิ่งเป็นอะไรน่ะ เธอร้องไห้ทำไม?"
เขาเอ่ยถามอย่างห่วงใย พร้อมกับยื่นมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้ฉัน
"ไม่ ! อย่ามาแตะตัวฉัน !"
ฉ
