“เฮ้ออออ เสร็จสักที นี่มันกี่ทุ่มแล้ว....ห้าทุ่ม!!! โอ๊ย นี่ฉันลืมเวลาอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย”
เสียงดารวีดังขึ้นทันทีที่เขียนงานเสร็จแต่พอเงยหน้ามองดูเวลาหญิงสาวถึงกับต้องร้องออกมาอย่างเหนื่อยหน่ายใจกับตัวเอง ที่ทำงานทีไรลืมดูเวลาทุกที ป่านนี้วาวาคงหิวแย่แล้ว เมื่อคิดได้อย่างนั้นหญิงสาวรีบเก็บของทันที ก่อนจะเดินมาปิดไฟห้องทำงานแล้วเปิดประตูเพื่อที่จะเดินออกมา แต่กลับมีกุหลาบดอกโตเพียงหนึ่งดอกยื่นมาตรงหน้าจนเธอตกใจ
“อุ๊ย!!!”
“เป็นแฟนกันนะ”
ก่อนจะเป็นอัศวินที่โผล่หน้าออกมาจากกุหลาบดอกนั้น ทำเอาหญิงสาวถึงกับถอนหายใจอย่าง โล่งอก นึกว่าโดนผีหลอกเสียแล้ว
“เล่นบ้าอะไรของคุณ!!! ฉันตกใจหมด”
“เป็นแฟนกันนะ”
อัศวินไม่ได้สนใจอาการตกใจของเธอ แต่กลับจ้องมองคนตรงหน้าที่เขาไม่ได้พบเจอมาเป็นเดือนอย่างรู้สึกคิดถึง ทำเอาดารวีถึงกับทำอะไรไม่ถูกกับสายตาที่เขาส่งมาให้เธอ
“นะ...นี่คุณจะบ้ารึไง คิดจะมาก็มาคิดจะ
