“เอ๋ ทำไมวันนี้ บ.ก.ใหญ่ไม่เห็นส่งดอกไม้มาล่ะ หรือเขาถอนใจแล้ว”
วันต่อมา มธุรสเอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจไม่แพ้คนอื่นๆเมื่อไม่มีดอกไม้ช่อโตส่งมาให้ดารวีเหมือนกับทุกๆวัน จากนั้นข่าวเรื่องดารวีนักเขียนมือหนึ่งของสำนักพิมพ์โดนทิ้งก็เริ่มกระจายออกไปตามแผนกต่างๆ
“ดีแล้ว ไม่ต้องมาอีกเลยยิ่งดี แกออกไปได้แล้วฉันจะทำงานต่อ”
ดารวีเอ่ยขึ้นพร้อมกับไล่ให้มธุรสไปทำงานต่อ ก่อนที่มธุรสจะเดินออกไปทิ้งให้ดารวีได้ทำงานอย่างที่เจ้าตัวต้องการ
“เฮ้อ คิดอะไรไม่ออกเลย”
พอลับร่างเพื่อนสาว ดารวีถึงกับวางมือจากหน้าจอลงอย่างหงุดหงิด ก่อนจะหลับตาลงเพื่อพักสมองที่คิดแต่เรื่องของอัศวินไม่หยุดไม่หย่อน เธอรู้ว่าเขาไปทำงานต่างประเทศไม่มีกำหนดกลับที่แน่นอน ขนาดตัวเขาไม่อยู่เขายังทำให้เธอสับสนวุ่นวายใจได้มากมายขนาดนี้
“จะทำอะไรกันแน่อีตาบ้าเอ้ย อยู่ดีๆก็หายไป คิดจะมาก็มารึยังไงกัน โอ๊ย!!”
หญิงสาวเอ่ยออกมาอย่างรู้สึกหงุดหงิดให
